Jak korzystać z ulgi prowadząc działalność na podstawie kilku zezwoleń w SSE

Przedsiębiorcy mający kilka zezwoleń na prowadzenie działalności strefowej nie mogą posiadać jednej ewidencji, wspólnie ustalać dochodu i chronologicznie wykorzystywać limitów przyznanej pomocy publicznej.

Publikacja: 07.11.2016 06:00

Jak korzystać z ulgi prowadząc działalność na podstawie kilku zezwoleń w SSE

Foto: Fotorzepa, Jerzy Dudek

Prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych (dalej: SSE) to dla przedsiębiorców przede wszystkim ulga podatkowa z tytułu uzyskanych w nich dochodów. Jej rozliczanie nie jest jednak szczegółowo uregulowane w przepisach, co budzi liczne wątpliwości praktyczne. Coraz częściej są one przedmiotem wniosków o wydanie indywidualnych interpretacji, a problemy zwykle muszą być rozpatrywane ad casum. Jednym z zagadnień, które ostatnio budzi wiele kontrowersji, jest możliwość wspólnego wykorzystywania puli pomocy publicznej przydzielonej przedsiębiorcy na podstawie kilku zezwoleń na prowadzenie działalności w jednej lub w kilku strefach oraz łączne ustalanie dochodu zwolnionego z tytułu prowadzenia działalności strefowej.

W celu dokładniejszego omówienia zagadnienia i przedstawienia właściwych dla niego rozwiązań, konieczne jest przybliżenie kliku pojęć >patrz ramka.

W czym jest problem

Przedsiębiorcy strefowi coraz częściej prowadzą działalność na podstawie więcej niż jednego zezwolenia. Jest to związane z rozwojem ich działalności, przejawiającym się w nowych inwestycjach na terenie jednej lub kilku różnych SSE. Powstaje wówczas pytanie, jak powinni podejść do rozliczania ulgi w związku z posiadanymi zezwoleniami. Chodzi w szczególności o to czy mogą oni łącznie ustalać dochód z działalności korzystającej ze zwolnienia podatkowego.

Trzy wątpliwe sytuacje

W praktyce może chodzić o następujące sytuacje:

- przedsiębiorca posiada kilka zezwoleń na prowadzenie działalności w tym samym zakresie na terytorium jednej strefy,

- przedsiębiorca posiada kilka zezwoleń na prowadzenie działalności w jednej strefie, ale wskazane w zezwoleniach przedmioty działalności są różne,

- przedsiębiorca posiada kilka zezwoleń na prowadzenie działalności w różnych strefach.

Z przepisów (por. § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych; dalej: rozporządzenie Rady Ministrów) wynika, że obowiązek odrębnego ustalania dochodów został przewidziany dla sytuacji prowadzenia działalności na terenie strefy i poza nią. W praktyce oznacza to przede wszystkim konieczność prowadzenia dwóch księgowości oraz takie ukształtowanie prowadzonej działalności, żeby dało się wyodrębnić to, co zostało zrealizowane w związku z działalnością strefową i przypisanie jej dochodu w odpowiedniej wysokości. Regulacja ta nie natomiast ma zastosowania do analizowanej przez autorów w artykule sytuacji prowadzenia działalności tylko na terenie strefy, lecz na bazie więcej niż jednego zezwolenia.

Łączyć czy nie

W związku z tym, że przepisy nie dają jasnej odpowiedzi jak należy postąpić, a stany faktyczne, jak już wcześniej wskazano, mogą być różne, wydaje się, że należy odrębnie ustalić podejście dla każdej ww. sytuacji.

Wariant 1. Kilka zezwoleń, ten sam przedmiot działalności

Zasady rozliczeń wydają się być najbardziej oczywiste, gdy dany podmiot, realizując działalność gospodarczą na terenie strefy, uzyskuje zezwolenie na prowadzenie działalności w takim samym zakresie jak dotychczasowy, a więc w przypadku tego samego przedmiotu działalności i tych samych kodów PKWiU. W takim przypadku, mimo przeprowadzenia kilku inwestycji, uzyskania kilku zezwoleń i korzystania z kilku puli pomocy publicznej, naszym zdaniem, podatnik ma prawo do korzystania z pomocy publicznej, chronologicznie wykorzystując przyznane mu pule (metoda FIFO), bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności w strefie na poszczególne zezwolenia.

Przykład

Spółka X prowadzi działalność w strefie A na podstawie dwóch zezwoleń. Oba zezwolenia określają ten sam przedmiot działalności oznaczony kodem PKWiU 29: Pojazdy samochodowe, przyczepy i naczepy. Maksymalna wysokość ulgi wynikająca z inwestycji przeprowadzonych na podstawie każdego z zezwoleń wynosi 1 000 000 zł.

Spółce X przysługują dwie pule pomocy publicznej w wysokości 1 000 000 zł każda. Ponieważ spółka prowadzi działalność w tej samej strefie, a oba zezwolenia wskazują na ten sam przedmiot działalności, spółka ma prawo łącznie określać dochód dla całej działalności strefowej i zwalniać go od podatku, chronologicznie wykorzystując przysługujące jej pule pomocy publicznej, zaczynając od puli uzyskanej wcześniej na podstawie wcześniej uzyskanego zezwolenia.

Należy przy tym pamiętać, że z puli powstałej w związku z objęciem przedsiębiorstwa terenem strefy można zacząć korzystać dopiero po zakończeniu inwestycji określonej w zezwoleniu (por. § 5 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów).

Przykład

Spółka X w zakładzie 1 prowadzi działalność w strefie A na podstawie zezwolenia nr 1 na prowadzenie działalności oznaczonej kodem PKWiU 29: Pojazdy samochodowe, przyczepy i naczepy. Maksymalna wysokość ulgi wynosi 1 000 000 zł.

Jednocześnie spółka prowadzi działalność w zakładzie 2, który na podstawie zmiany rozporządzenia określającego granice strefy A zostanie włączony do tej strefy. W planach spółki jest uzyskanie zezwolenia nr 2, które będzie określało inwestycję realizowaną w zakładzie 2 i jego rozbudowę. Prowadzona w nim działalność w pełni odpowiada działalności określonej w zezwoleniu nr 1. Podobna działalność ma zostać wskazana w zezwoleniu nr 2. Realizacja zakładanych planów ma pozwolić na uzyskanie ulgi w wysokości 1 000 000 zł.

Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia w stosunku do dochodów wypracowanych w obu zakładach od chwili wejścia w życie rozporządzenia zmieniającego granice strefy. Oba zakłady będą znajdowały się w strefie A, cała działalność będzie oznaczona kodem PKWiU 29, a więc będzie odpowiadała działalności określonej w zezwoleniu nr 1. Do czasu zakończenia inwestycji wskazanej w zezwoleniu nr 2, maksymalna pula pomocy publicznej będzie wynikała z zezwolenia nr 1 i tym samym jej wysokość będzie wynosiła 1 000 000 zł. Po uzyskaniu zezwolenia nr 2 i zakończeniu określonej w nim inwestycji spółce będzie przysługiwała kolejna pula w wysokości 1 000 000 zł. W takiej sytuacji spółka będzie mogła uzyskaną pomoc publiczną wykorzystywać chronologicznie – najpierw wykorzystać pulę wynikającą z zezwolenia nr 1, a następnie z zezwolenia nr 2. Podobne stanowisko w analogicznym stanie faktycznym zajął NSA w wyroku z 19 lipca 2016 r. (II FSK 1849/14).

Niemożliwe wydzielenie

W sytuacjach opisanych w przykładach niejednokrotnie i tak nie byłoby możliwe wydzielenie dochodów uzyskanych z inwestycji przeprowadzonych w związku z otrzymywaniem kolejnych zezwoleń, zwłaszcza gdy wszystkie polegają na rozbudowie istniejącego zakładu i linii technologicznej. Takiego odrębnego ustalania dochodu oczekuje zazwyczaj minister finansów w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych (o czym będzie mowa w dalszej części artykułu). Nie to jednak przesądza o możliwości wspólnego rozliczania pomocy publicznej. Kluczowe są argumenty wynikające wprost z przepisów prawa.

Istotne są przedmiot i miejsce

Jak już zostało wskazane, w myśl przepisów ustaw podatkowych (art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT i art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT), ze zwolnienia od podatku korzysta dochód uzyskany z tytułu prowadzenia działalności w strefie na podstawie zezwolenia, a nie dochód uzyskany z przeprowadzenia konkretnej inwestycji, którą określa zezwolenie. Bez znaczenia pozostaje tym samym to, że zezwolenie zostaje udzielone w związku z planowanym przeprowadzeniem konkretnej inwestycji. Decydujące są natomiast określone w zezwoleniu: przedmiot działalności i miejsce jej prowadzenia. Jeśli oba te elementy są tożsame we wszystkich zezwoleniach, czyli dotyczą prowadzenia tej samej działalności w tej samej SSE, to nie ma podstaw do stwierdzania konieczności przypisywania dochodu do każdego zezwolenia odrębnie. Takie stanowisko jest powszechnie aprobowane przez sądy administracyjne. Jako przykład można wskazać wyrok WSA w Rzeszowie z 14 czerwca 2016 r. (I SA/Rz 345/16).

Wariant 2. Kilka zezwoleń, inny przedmiot działalności

Sytuacja kształtuje się inaczej w przypadku posiadania przez przedsiębiorcę kilku zezwoleń na prowadzenie działalności w jednej strefie, ale z określeniem różnych przedmiotów działalności. W takim przypadku łączne ewidencjonowanie dochodów budzi poważne wątpliwości. Dochód z danej (objętej określonym kodem statystycznym) działalności korzysta bowiem ze zwolnienia tylko w ramach puli dostępnej pomocy wynikającej z danego zezwolenia. Takie tezy pojawiają się również w orzecznictwie: „zakres zwolnienia uzależniony jest od konkretnego zezwolenia" (NSA w wyroku z 15 maja 2014 r., II FSK 1457/12). Ponadto, „istotny jest przede wszystkim przedmiot działalności określony w zezwoleniu, a więc dochód winien być osiągnięty z działalności gospodarczej, której przedmiot zgodny jest z zakresem działalności określonym w zezwoleniu" (WSA we Wrocławiu w wyroku z 29 stycznia 2014 r., I SA/Wr 1944/13).

W przypadku niepokrywających się kodów PKWiU wyszczególnionych w zezwoleniach, każde zezwolenie odrębnie ustala maksymalną wysokość dochodu zwolnionego z tytułu prowadzenia tej działalności. Wspólne ewidencjonowanie dochodu z całej działalności strefowej może prowadzić do przekroczenia limitu przysługującej ulgi na działalność określonego rodzaju. O ile nie jest problemem nieskorzystanie ze zwolnienia, o tyle, w myśl obowiązujących przepisów i znaczenia zezwolenia, korzystanie z ulgi podatkowej ponad limit jest niedopuszczalne.

Problem ten najłatwiej przedstawić na przykładach.

Przykład

Spółka Y prowadzi działalność na terenie strefy B. Korzysta z dwóch zezwoleń:

- zezwolenie nr 1 na prowadzenie działalności oznaczonej kodem PKWiU 29: Pojazdy samochodowe, przyczepy i naczepy, dla dochodów z której maksymalna wysokość ulgi wynosi 1 000 000 zł;

- zezwolenie nr 2 na prowadzenie działalności oznaczonej kodem PKWiU 30: Pozostały sprzęt transportowy, dla dochodów z której maksymalna wysokość ulgi wynosi 1 000 000 zł.

Spółka ustalała dochód wspólnie dla całej działalności strefowej i zwalniała go, korzystając z sumy dostępnej pomocy publicznej, tj. 2 000 000 zł.

W tym przypadku nie można stwierdzić, jaka kwota dochodów została zwolniona z tytułu prowadzenia określonej działalności. W skrajnym przypadku mogło dojść do sytuacji, w której cała dostępna pula pomocy publicznej została wykorzystana na zwolnienie dochodu z tytułu prowadzenia działalności np. objętej kodem PKWiU 29, choć zwolniona mogła być tylko połowa tej kwoty.

Sytuację można dodatkowo skomplikować:

Przykład

Spółka Y opisana w poprzednim przykładzie uzyskała zezwolenie nr 3 na prowadzenie działalności oznaczonej następującymi kodami PKWiU:

- 29: Pojazdy samochodowe, przyczepy i naczepy,

- 72: Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych

Maksymalna wysokość ulgi została ustalona na poziomie 1 000 000 zł.

Spółka ma prawo wykorzystać łącznie 3 000 000 zł zwolnienia od podatku, które może wykorzystać na różne sposoby. Możliwe jest wykorzystanie maksymalnie 2 000 000 zł na działalność oznaczoną kodem PKWiU 29, pod warunkiem, że zwolnieniem tym nie zostanie objęte działalność oznaczona kodem PKWiU 72. Dochód z każdej działalności oznaczonej kodami PKWiU 30 i 72 można zwolnić maksymalnie do wysokości 1 000 000 zł.

Sądy przychylne podatnikom

Warto także przybliżyć podejście sądów do omawianego zagadnienia. Przede wszystkim zastanawia fakt, że w większości orzeczeń wyszczególnienie przedmiotu działalności strefowej w ogóle nie było brane pod uwagę w rozstrzygnięciu, nie było ono także elementem stanu faktycznego. Mimo tego sądy rozstrzygały na korzyść podatników, wskazując na brak konieczności odrębnego ustalania dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Tak orzekł m.in. WSA we Wrocławiu w wyrokach z 23 lutego 2016 r. (I SA/Wr 1830/15) i z 13 kwietnia 2016 r. (I SA/Wr 70/16). Jeszcze dalej poszedł WSA w Rzeszowie w wyroku z 8 grudnia 2015 r. (I SA/Rz 1035/15), w którym, mimo różnych przedmiotów działalności w poszczególnych zezwoleniach, stwierdził, że „konieczność wyodrębnienia działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej dotyczy wyłącznie przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy. Brak natomiast obowiązku takiego wydzielenia działalności, co do każdego z zezwoleń na terenie danej strefy".

Wydaje się jednak, że takie uogólniające podejście nie jest właściwe, gdyż w niektórych przypadkach może prowadzić do wykorzystania pomocy ponad przysługujący limit.

Wariant 3. Prowadzenie działalności na terenie różnych SSE

W tym przypadku dyskusyjne nie jest prowadzenie działalności objętej różnymi kodami statystycznymi, lecz prowadzenie działalności na terenie różnych stref ekonomicznych. Należy się zatem zastanowić, czy ulga podatkowa przysługuje w związku z prowadzeniem działalności na terenie strefy (którejkolwiek), czy tylko na terenie danej SSE wskazanej w zezwoleniu. Innymi słowy: czy w przepisach o prowadzeniu działalności na terenie stref, pojęcie „strefy" interpretujemy łącznie jako wyodrębnione obszary z dostępnymi preferencjami podatkowymi, czy też jako konkretne, wskazane z nazwy strefy.

Skoro zezwolenie jasno wskazuje na konkretną strefę, w której ma być prowadzona określoność działalność, to słuszne wydaje się być to drugie podejście.

W odniesieniu do konkretnego terytorium

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, „nie jest możliwe dyskontowanie pomocy publicznej wynikającej łącznie ze wszystkich posiadanych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie różnych SSE i chronologiczne wykorzystanie limitów wynikających z poszczególnych zezwoleń w odniesieniu do sumy dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie wszystkich SSE" (tak m.in. WSA w Poznaniu w wyroku z 26 czerwca 2015 r., I SA/Po 1235/14).

Takie rozstrzygnięcie zasługuje na aprobatę. Skoro zezwolenie określa zarówno przedmiot działalności strefowej, jak i terytorium, na którym ta działalność ma być prowadzona – konkretna strefa, to limity wysokości pomocy publicznej wynikające z zezwolenia odnoszą się w taki sam sposób do przedmiotu działalności, jak i miejsca (strefy) jej prowadzenia.

Także tutaj warto posłużyć się przykładem.

Przykład

Spółka Z korzysta z dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności oznaczonej tymi samymi kodami PKWiU:

- zezwolenie nr 1 jako miejsce prowadzenia działalność wskazuje strefę A. Maksymalna wysokość ulgi jest ustalona na poziomie 1 000 000 zł;

- zezwolenie nr 2 jako miejsce prowadzenia działalność wskazuje strefę B. Maksymalna wysokość ulgi jest ustalona na poziomie 1 000 000 zł.

Spółka ustalała dochód wspólnie dla działalności w obu strefach i zwalniała go, korzystając z sumy dostępnej pomocy publicznej, tj. 2 000 000 zł.

W tym przypadku nie budzi wątpliwości limit pomocy publicznej ustalony dla dochodów mających swoje źródło w określonym przedmiocie działalności – łącznie wynosi on 2 000 000 zł. Należy jednak mieć na uwadze limit przysługującego zwolnienia z tytułu działalności w konkretnej strefie – dla każdej z nich wynosi on 1 000 000 zł. Jeśli tak, to wspólne ustalanie dochodu zwolnionego jest nieprawidłowe.

Przy uznaniu za dopuszczalne wspólnego ustalaniu dochodu dla działalności we wszystkich strefach, mogłyby dochodzić do sytuacji, w których po spełnieniu warunków przyznania pomocy publicznej, przedsiębiorca zupełnie zaprzestaje prowadzenia działalności gospodarczej w danej strefie, a przyznaną pulę pomocy w całości wykorzystuje w innej. Byłoby to sprzeczne z celem wydania zezwolenia, które ma przyczyniać się do osiągnięcia celów określonych w planie rozwoju strefy i przyspieszenie rozwoju gospodarczego danego regionu (podobne argumenty są podnoszone w orzecznictwie, m.in. w wyroku WSA w Gliwicach z 24 maja 2016 r., I SA/Gl 1281/15).

Reasumując, określona działalność oraz działalność na określonym terytorium mają wyznaczone w zezwoleniach maksymalne limity korzystania ze zwolnienia, a ich przekraczanie, do czego może prowadzić wspólne ewidencjonowanie dochodu, jest niedopuszczalne.

Podobnie do problemu podszedł WSA w Gliwicach w wyroku z 6 października 2015 r. (I SA/Gl 381/15) stwierdzając, że jeżeli „dany rodzaj działalności gospodarczej nie został wymieniony w zezwoleniu, to uzyskany z tej działalności dochód nie korzysta ze zwolnienia podatkowego. Podobnie należy odnieść się do dochodu osiągniętego poza SSE, bądź na terenie innej SSE. Taki dochód również nie będzie podlegał zwolnieniu od opodatkowaniu".

—Przemysław Kaczmarek jest aplikantem radcowskim, konsultantem w Taxpoint

podstawa prawna: art. 16 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. DzU z 2015 r. poz. 282 ze zm.)

podstawa prawna: art. 21 ust.1 pkt 68a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2012 r. poz. 361 ze zm.)

podstawa prawna: art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2014 r. poz. 851 ze zm.)

podstawa prawna: § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (tekst jedn. DzU z 2015 r. poz. 465)

Pojęcia związane z działalnością strefową

Zezwolenie

Zezwolenie udzielane przedsiębiorcy zgodnie z art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych jest podstawą do korzystania z pomocy publicznej. Wskazuje ono wiele warunków prowadzenia działalności na terenie strefy. W kontekście omawianego zagadnienia kluczowe są takie jego elementy, jak: przedmiot działalności oznaczony kodami PKWiU, wskazanie miejsca jej prowadzenia – konkretnej strefy ekonomicznej oraz wielkość inwestycji, która będzie determinować wysokość puli pomocy publicznej.

Pula pomocy publicznej

Wysokość puli pomocy publicznej określa się na podstawie wydatków kwalifikowanych poniesionych przez przedsiębiorcę z tytułu realizacji inwestycji w strefie lub kwalifikowanych kosztów zatrudnienia w strefie nowych pracowników, a minimalna i maksymalna wysokość tych kosztów jest określona w samym zezwoleniu. Dodatkowo, dla obliczenia wartości zwolnienia, konieczne jest uwzględnienie takich czynników jak miejsce realizacji inwestycji (w różnych województwach obowiązuje inna maksymalna intensywność pomocy publicznej) oraz wielkość przedsiębiorcy (mali i średni przedsiębiorcy mogą korzystać z pomocy publicznej w większym stopniu). Wartość ustalona na podstawie tych czynników jest następnie dyskontowana na dzień uzyskania zezwolenia. To wszystko sprawia, że nie ma możliwości „łączenia zezwoleń" w takim rozumieniu, że kwalifikowane koszty wszystkich inwestycji realizowanych w związku z otrzymanymi zezwoleniami są sumowane i określana jest jedna pula pomocy publicznej. Pula ta zawsze jest określana odrębnie dla każdego zezwolenia.

Dochód z działalności strefowej

Zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 68a ustawy o PIT i art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie udzielonego zezwolenia. Wydaje się zatem, że ulga podatkowa dotyczy dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej w strefie, a nie – jak często twierdzą organy podatkowe – z konkretnej inwestycji. To stwierdzenie, choć wydaje się wprost wynikać z literalnej wykładni przepisów, jest jednym z głównych przedmiotów sporu. Pozostałe kwestie dyskusyjne, jak np. wydzielanie działalności strefowej i pozastrefowej, ustalanie które rodzaje dochodów mogą korzystać z ulgi w kontekście wymienionych w zezwoleniu kodów statystycznych czy właściwe przypisanie przychodów i kosztów budzą nie mniej wątpliwości praktycznych, pozostają jednak poza zakresem niniejszego opracowania.

Stanowisko organów podatkowych zmieniało się z biegiem lat

Historycznie w interpretacjach organów podatkowych dominowało podejście, w myśl którego przedsiębiorca mógł wspólnie ustalać dochód dla całej działalności prowadzonej w strefie, niezależnie od przedmiotu tej działalności (zob. np. interpretację Izby Skarbowej w Katowicach z 16 grudnia 2014 r., IBPBI/2/423-1132/14/SD lub Izby Skarbowej w Łodzi z 13 grudnia 2013 r., IPTPB3/423-367/13-3/MF).

Obecnie dyrektorzy izb skarbowych, wydając interpretacje indywidualne prawa podatkowego, wskazują, że zawsze konieczne jest odrębne określanie dochodu zwolnionego od podatku, wypracowanego przez przedsiębiorcę w związku z realizacją każdej inwestycji. Oznacza to, że przedsiębiorcy posiadający kilka zezwoleń na prowadzenie działalności strefowej nie mogą w żadnym przypadku prowadzić jednej ewidencji, wspólnie ustalać dochodu z działalności prowadzonej w strefie i chronologicznie wykorzystywać limitów przyznanej pomocy publicznej. Bez znaczenia pozostają przy tym takie okoliczności jak przedmiot działalności strefowej określony w poszczególnych zezwoleniach. Jak wskazał minister finansów w interpretacji z 8 grudnia 2015 r. (DD10.8221.199.2015.MZB), zmieniając wcześniejszą, pozytywną dla podatnika interpretację: „skoro przedmiotem zezwolenia jest zawsze jedna inwestycja skonkretyzowana w toku procedury wydawania tego zezwolenia (opisana w dokumentacji aplikacyjnej), zaś dopuszczalna pomoc publiczna powinna być ustalana odrębnie w ramach każdej inwestycji będącej przedmiotem odrębnego zezwolenia, to spółka zobowiązana będzie do odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do poszczególnych zezwoleń".

Zdaniem autorki

Katarzyna Knapik, doradca podatkowy, wspólnik w Taxpoint

Trzeba poczekać na ukształtowanie się linii orzeczniczej

Nie sposób zgodzić się z podejściem prezentowanym przez organy podatkowe. Zajmowanie skrajnych stanowisk (wszystkie dochody można łączyć lub nie można łączyć żadnych dochodów) jest nieuzasadnione. Jak wskazano w artykule, zagadnienie jest o wiele bardziej złożone, a w celu ustalenia prawidłowego podejścia niezbędna jest dogłębna wiedza dotycząca zasad rozliczania ulgi podatkowej w strefie.

Należy zatem mieć nadzieję, że kwestie te uporządkuje orzecznictwo sądowe. Większość cytowanych w artykule rozstrzygnięć sądów pierwszej instancji jest nieprawomocna. Dokładne analizowanie opisywanych zagadnień jest kwestią ostatnich lat, w związku z czym NSA, mimo wniesionych skarg kasacyjnych od wyroków WSA, w większości nie zdążył ocenić ich zasadności. Tym samym trudno ocenić, jak będzie wyglądała linia orzecznicza w drugiej instancji i jak ostatecznie ukształtuje się orzecznictwo w tych kwestiach.

SSE

Prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych (dalej: SSE) to dla przedsiębiorców przede wszystkim ulga podatkowa z tytułu uzyskanych w nich dochodów. Jej rozliczanie nie jest jednak szczegółowo uregulowane w przepisach, co budzi liczne wątpliwości praktyczne. Coraz częściej są one przedmiotem wniosków o wydanie indywidualnych interpretacji, a problemy zwykle muszą być rozpatrywane ad casum. Jednym z zagadnień, które ostatnio budzi wiele kontrowersji, jest możliwość wspólnego wykorzystywania puli pomocy publicznej przydzielonej przedsiębiorcy na podstawie kilku zezwoleń na prowadzenie działalności w jednej lub w kilku strefach oraz łączne ustalanie dochodu zwolnionego z tytułu prowadzenia działalności strefowej.

Pozostało 97% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe