Ulga B+R: spółka sama decyduje, kiedy rozliczy wydatki na rozwój - interpretacja podatkowa

Podatnicy mogą według własnego uznania wybrać jeden z trzech sposobów rozliczania w kosztach uzyskania przychodów wydatków na prace rozwojowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (CIT).

Publikacja: 23.10.2017 05:00

Ulga B+R: spółka sama decyduje, kiedy rozliczy wydatki na rozwój - interpretacja podatkowa

Foto: 123RF

Tak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 września 2017 r. (0111-KDIB-3.4010.259.2017.1.MST).

Wnioskodawca będący bankiem prowadzi prace badawczo-rozwojowe (prace B+R) w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT. Wnioskodawca zapytał, czy pomimo spełnienia przesłanek z art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT pozwalających na amortyzowanie kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, wnioskodawca może odnieść koszty tych prac rozwojowych w ciężar kosztów uzyskania przychodów w sposób określony w art. 15 ust. 4a pkt 1 lub pkt 2 ustawy o CIT, tj.:

1) w miesiącu, w którym zostały one poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2) jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone.

W ocenie wnioskodawcy, na mocy art. 15 ust. 4a ustawy o CIT podatnik ma swobodny wybór, który ze sposobów rozliczenia kosztów prac rozwojowych przewidziany w tym przepisie wybrać. W szczególności wnioskodawca uważał, że podatnik nie ma obowiązku amortyzowania kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, nawet jeśli spełnione zostały przesłanki z art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT. W takiej sytuacji może bowiem zdecydować się na amortyzację, ale nie musi.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził słuszność stanowiska wnioskodawcy, wywodząc ją:

- po pierwsze, z użycia w art. 15 ust. 4a ustawy o CIT sformułowania „mogą", przy jednoczesnym braku dodatkowych wskazań kiedy dany sposób ujęcia kosztów prac rozwojowych może być zastosowany,

- po drugie, z użycia spójnika „albo" (alternatywa rozłączna).

Zdaniem Dyrektora KIS prowadzi to do wniosku, że podatnik może wybrać jeden z trzech sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych według własnego uznania.

Komentarz eksperta

Agnieszka Blank, menedżer w dziale prawno-podatkowym PwC

Komentowana interpretacja jest zgodna ze stanowiskiem sądów prezentowanym w tym zakresie (na przykład wyroki NSA z 13 maja 2015 r., II FSK 1029/13 czy z 18 września 2014 r., II FSK 2069/12).

W praktyce gospodarczej możliwość samodzielnego wyboru sposobu rozpoznania kosztów prac rozwojowych jest ważna dla przedsiębiorców aktywnych w dziedzinie prac badawczo-rozwojowych. Rozwiązanie to pozwala na chociaż częściowe zsynchronizowanie momentu rozpoznania kosztów z osiąganymi przychodami.

Biorąc pod uwagę często wysokie koszty procesów tworzenia rozwiązań innowacyjnych, a także odłożenie w czasie uzyskiwania przychodów z wyników prac B+R, w praktyce szczególnie przydatna jest możliwość amortyzowania kosztów prac rozwojowych. Jednorazowe zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wysokiej kwoty kosztów prac rozwojowych może powodować stratę podatkową, której podatnikowi może nie udać się rozliczyć w całości, biorąc pod uwagę odroczenie w czasie uzyskiwania przychodów z zakończonych prac rozwojowych oraz ograniczony do pięciu lat okres na rozliczanie strat podatkowych z lat ubiegłych przewidziane przez ustawie o CIT. Można sobie jednak również wyobrazić sytuację, kiedy podatnik woli rozpoznać koszt wcześniej wobec wysokiej kwoty osiąganych przychodów podatkowych.

Jak pokazuje przykład komentowanej interpretacji, to podatnik zna najlepiej realia własnego biznesu oraz zasadność i celowość podejmowanych prac badawczo-rozwojowych jako prac zmierzających do wytworzenia rozwiązań innowacyjnych. Zatem to właśnie sam podatnik jest w stanie najlepiej ocenić, który moment rozliczenia w kosztach uzyskania przychodów prowadzonych prac rozwojowych jest dla niego optymalny.

Mechanizm samodzielnego decydowania przez podatnika o momencie rozpoznania kosztów podatkowych prac rozwojowych, a tym samym możliwość kształtowania podatkowych przepływów finansowych w związku z projektem B+R można uznać za instrument wspierania innowacyjności w gospodarce.

Niestety, biorąc pod uwagę, że art. 15 ust. 4a posługuje się pojęciem „koszty prac rozwojowych", a nie „koszty działalności badawczo-rozwojowej", omówione powyżej ułatwienie dotyczy tylko i wyłącznie etapu prac rozwojowych całego procesu tworzenia innowacyjnego rozwiązania. Koszty prac badawczych, poprzedzających etap prac rozwojowych, nie korzystają z podobnych preferencji.

Ustawa o CIT definiuje prace rozwojowe w punkcie 28 słownika zamieszczonego w jej art. 4a. Prace rozwojowe są niejako kontynuacją prac badawczych i polegają – w uproszczeniu – na zastosowaniu wyników prac badawczych w warunkach zbliżonych do rzeczywistych. Podział prac B+R na etap prac badawczych i etap prac rozwojowych z podatkowego punktu widzenia jest o tyle istotny, że szczególne zasady rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów, w tym możliwość amortyzacji, dotyczą w obecnym stanie prawnym tylko i wyłącznie kosztów prac rozwojowych, podczas gdy koszty prac badawczych podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

Z technologicznego punktu widzenia dla przeprowadzenia podziału na prace badawcze i prace rozwojowe pomocne jest odwołanie się do poziomu gotowości technologicznej (ang. TRL – Technology Readiness Level) danego rozwiązania innowacyjnego. Przyjmuje się, że TRL na poziomie 1-6 to prace badawcze (w tym badania przemysłowe), natomiast TRL od 7 do 9 to prace rozwojowe. W momencie wejścia w etap prac rozwojowych etap demonstracji prototypu, modelu systemu albo podsystemu technologii w warunkach zbliżonych do rzeczywistych, tj. w warunkach laboratoryjnych odwzorowujących z dużą wiernością warunki rzeczywiste lub w symulowanych warunkach operacyjnych, jest już zakończony.

Co ciekawe, w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2016 r., kiedy to ustawa o CIT nie zawierała definicji słownikowych prac rozwojowych, przy niezmienionym brzmieniu jej art. 15 ust. 4a oraz art. 16b ust. 2 pkt 3, organy podatkowe prezentowały stanowisko przychylne dla podatników, rozszerzając możliwość zastosowania szczególnych zasad rozliczenia kosztów podatkowych również na koszty prac badawczych. Obecnie wydaje się, że takie podejście wymagałoby jednak zmiany legislacyjnej.

Tak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 września 2017 r. (0111-KDIB-3.4010.259.2017.1.MST).

Wnioskodawca będący bankiem prowadzi prace badawczo-rozwojowe (prace B+R) w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT. Wnioskodawca zapytał, czy pomimo spełnienia przesłanek z art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT pozwalających na amortyzowanie kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, wnioskodawca może odnieść koszty tych prac rozwojowych w ciężar kosztów uzyskania przychodów w sposób określony w art. 15 ust. 4a pkt 1 lub pkt 2 ustawy o CIT, tj.:

Pozostało 90% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe