- Podatkową grupę kapitałową (PGK) tworzą od 1 stycznia 2017 r. spółki z o.o.: A, B i C. Wszystkie spółki podlegają nieograniczonemu obowiązki podatkowemu w Polsce. PGK przyjęła rok podatkowy zgodny z rokiem kalendarzowym, przy czym pierwszy rok podatkowy PGK rozpoczął się 1 stycznia 2017 r. a zakończy się 31 grudnia 2017 r. Na dzień poprzedzający pierwszy dzień roku podatkowego PGK, spółka A posiadała nierozliczone straty podatkowe z lat ubiegłych (straty z lat ubiegłych, które nie obniżyły dotychczas dochodu spółki), co do których nie upłynął jeszcze pięcioletni okres, w którym można je odliczyć. Rokiem podatkowym spółki A przed utworzeniem PGK był rok kalendarzowy.
Czy po upływie okresu obowiązywania umowy PGK albo w przypadku utraty przez PGK statusu podatnika CIT z innych przyczyn, spółka A będzie uprawniona do rozliczenia strat podatkowych sprzed pierwszego dnia roku podatkowego PGK? – pyta czytelnik?
Tak. Po upływie okresu obowiązywania umowy PGK, albo po utracie przez PGK statusu podatnika CIT z innych przyczyn, spółka A będzie rozliczenia mogła rozliczyć straty podatkowe poniesione przez nią przed pierwszym dniem roku podatkowego PGK.
Szczególny podmiot...
Grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, mogą być podatnikami CIT. To podatkowe grupy kapitałowe, o których mówi art. 1a ust. 1 ustawy o CIT. Warunki utworzenia PGK i przyczyny utraty statusu podatnika przez PGK reguluje art. 1a ustawy o CIT. Szczegółowe omówienie tych zasad jest zbędne do odpowiedzi na pytanie zgłoszone przez czytelnika.
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód, bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (zob. art. 7 ust. 1 in principio ustawy o CIT). Dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (zob. art. 7 ust. 2 ustawy o CIT). O wysokość straty poniesionej w roku podatkowym podatnik może obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może jednak przekroczyć 50 proc. kwoty tej straty (zob. art. 7 ust. 5 ustawy o CIT).