Izba Skarbowa w Katowicach uznała w interpretacji, że podatek bankowy nie może być dla banku kosztem uzyskania przychodów w podatkach dochodowych.
Sprawa dotyczyła banku, który od lutego 2016 r. jest zobowiązany do uiszczania podatku od niektórych instytucji finansowych. Bank twierdził, że może odliczyć zapłaconą daninę oraz kwoty, które dopiero wpłaci. To dlatego, że ustawa wprowadzająca podatek bankowy oraz zmiany w CIT, które wyłączyły nową daninę z kosztów uzyskania przychodów, weszła w życie w trakcie 2016 r. Zdaniem banku było to niezgodne z zasadą zaufania obywateli do państwa (art. 2 konstytucji) oraz zasadą bezpieczeństwa prawnego i praworządności (art. 7 konstytucji).
Według banku w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego (K 13/93, K 1/95, K 28/95, K 26/97, K 13/01) funkcjonuje silnie ugruntowany pogląd, zgodnie z którym nie można dokonywać zmian podatków dochodowych w trakcie roku. Zmiany powinny wchodzić w życie przynajmniej miesiąc przed końcem poprzedniego roku podatkowego.
Dyrektor Izby Skarbowej uznał stanowisko banku za nieprawidłowe. Przypomniał, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztem mogą być wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Obowiązujący od 1 lutego 2016 r. art. 16 ust. 1 pkt 70 ustawy o CIT wyłączył z kosztów podatek bankowy. Przepis ten został wprowadzony na podstawie ustawy o podatku od niektórych instytucji finansowych.
„Wnioskodawca nie może zaliczyć podatku bankowego, który został zapłacony w 2016 r., do kosztów uzyskania przychodów" – czytamy.
