- Jesienią spółka planuje zorganizować dla pracowników szczepienia przeciwko grypie. Odpowiednie usługi szczepień spółka wykupi w placówkach medycznych. Koszt szczepień zostanie sfinansowany ze środków obrotowych spółki. Pracownicy nie będą partycypowali w kosztach szczepień, nawet częściowo. Szczepienia będą przeprowadzane dobrowolnie, tj. pracownik nie będzie miał obowiązku poddać się szczepieniu na grypę. Doświadczenia z ubiegłych lat spowodowały, że spółka tym razem chce uniknąć absencji pracowników z powodu choroby. Czy pokryte przez spółkę koszty szczepień na grypę dla pracowników będą dla nich przychodem ze stosunku pracy, od którego spółka jako płatnik powinna pobrać zaliczkę na PIT? – pyta czytelniczka.
Przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (zob. art. 11 ust. 1 ustawy o PIT). Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych (art. 12 ust. 1 ustawy o PIT). Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ustawy o PIT).
Trybunał wskazał przesłanki
Ustawa o PIT nie definiuje „nieodpłatnego świadczenia". W praktyce przyjmuje się, że jest nim każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków). Trybunał Konstytucyjny w wyroku 8 lipca 2014 r. (K 7/13) m.in. uznał, że przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:
- zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
- zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,