Mieszkanie przerobione na kancelarię z korzystną amortyzacją

Wytworzonym środkiem trwałym jest nowy składnik majątku, ewentualnie powstały z elementów, które oddzielnie, przed połączeniem, w ogóle nie nadawały się w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Publikacja: 27.08.2015 02:00

Mieszkanie przerobione na kancelarię z korzystną amortyzacją

Foto: 123RF

Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 28 lipca 2015 r. (I SA/Rz 433/15).

Stan faktyczny

Prawniczka, która jest radcą prawnym, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Kilka miesięcy temu wspólnie z mężem kupiła lokal mieszkalny (odrębna własność z założoną księgą wieczystą), w którym zamierza prowadzić kancelarię radcy prawnego. Mieszkanie jest objęte wspólnością majątkową małżeńską. Po uzyskaniu stosownych pozwoleń prawniczka zamierza przebić strop z mieszkania do piwnicy, zainstalować schody łączące poziomy i przeprowadzić inne prace budowlane. Z dniem ujęcia wyremontowanego lokalu w ewidencji środków trwałych chce zgłosić prezydentowi miasta lokal jako służący w całości do prowadzenia działalności gospodarczej. Lokal nie będzie służył celom mieszkalnym. Podatniczka dodała, że mieszkanie znajduje się w kamienicy z 1937 r. Odrębną własność stanowi od 1996 r. Po wyodrębnieniu lokal był wykorzystywany jako mieszkanie i biuro poselskie przez niemal 17 lat.

Wątpliwości podatniczki dotyczyły amortyzacji. Na jej potrzeby chciała ustalić wartość początkową w następujący sposób: całkowita wartość zakupu lokalu z aktu notarialnego, koszty związane z aktem notarialnym oraz w całości nakłady związane z remontem i adaptacją na potrzeby prowadzonej kancelarii. Podatniczka chciała stosować stawkę 10 proc.

Fiskus potwierdził jej stanowisko w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej lokalu. Jednak nie zgodził się co do podstawy prawnej jej ustalenia i możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej. W ocenie urzędników opisanego lokalu nie sposób uznać za używany (bo w istocie zostanie wytworzony), a poczynionych przez inwestorkę prac za ulepszenie środka trwałego. Dlatego nie może ona skorzystać z prawa do ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej, a wartość początkową tego składnika majątku należy ustalić według kosztu wytworzenia.

Rozstrzygnięcie

Sąd w Rzeszowie uwzględnił skargę podatniczki. Zgodził się z nią, że fiskus arbitralnie zakwalifikował wydatki na przystosowanie lokalu dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, jako poniesione na wytworzenie środka trwałego. Urzędnicy nie wzięli pod uwagę wszystkich elementów opisanego zdarzenia przyszłego, nadając inny sens i znaczenie pewnym sformułowaniom.

Sąd przypomniał, że do celów podatkowych pod pojęciem ulepszenia należy rozumieć: przebudowę środka trwałego, jego rozbudowę, adaptację, modernizację i rekonstrukcję. Zakres prac ulepszeniowych wyraża się zmianą dotychczasowej funkcji środka trwałego, zmianą jego standardu i przeznaczenia, w tym przystosowania go do potrzeb wynikających z danego rodzaju działalności gospodarczej. W wydanej interpretacji organ skupił się na tym, że lokal w chwili zakupu nie nadawał się do prowadzenia w nim działalności gospodarczej. Pominął natomiast, że wymaga on remontu i adaptacji. Nie uwzględnił także tych elementów, które wyraźnie wskazują, że przed nabyciem przez skarżącą był on używany zarówno jako lokal mieszkalny, jak i do przyjmowania zainteresowanych przez osobę prowadzącą funkcjonujące w lokalu biuro poselskie. W ocenie sądu w tych okolicznościach należy uznać, że lokal w momencie nabycia był kompletny, używany i w zasadzie nadawał się do prowadzenia kancelarii radcy prawnego. Istota prowadzonej przez skarżącą działalności gospodarczej sprowadza się w istocie do prowadzenia biura, a więc do użytku takiego samego jak ten, w jakim lokal był wykorzystywany wcześniej.

Nie podając definicji „wytworzonego środka trwałego", ale określając znaczenie pojęcia ulepszonego środka trwałego, ustawodawca dał podstawy do konstruowania pojęcia wytworzonego środka trwałego, które jest pojęciem przeciwstawnym. Wytworzonym środkiem trwałym będzie więc taki środek trwały, który nie jest wynikiem przebudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji. Jeżeli zatem wytwarzanie przeciwstawimy przetwarzaniu, to pojęcie to możemy rozumieć jako proces tworzenia czegoś od nowa. Uprawnione jest więc twierdzenie, że wytworzonym środkiem trwałym jest nowy składnik majątku, ewentualnie powstały z elementów, które oddzielnie, przed połączeniem, w ogóle nie nadawały się do użytku związanego z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Sporny lokal przed nabyciem był natomiast wykorzystywany przez poprzedniego właściciela, także na potrzeby niezwiązane z funkcją mieszkalną. Tym samym nie sposób za logiczne uznać stanowiska, że lokal nie był wcześniej używany.

—oprac. Aleksandra Tarka

Zdaniem eksperta

Kamil Skomorowski, doradca podatkowy, menedżer w Accreo

Wyrok WSA w Rzeszowie należy niewątpliwie uznać za korzystny dla podatników. Treść wyroku wskazuje dwa zagadnienia, które mogą okazać się istotne dla podatników z praktycznego punktu widzenia. Po pierwsze, WSA wyraźnie stwierdził, że organ podatkowy, wydając interpretację indywidualną, nie może dowolnie interpretować opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez podatnika we wniosku. Po drugie, WSA zgodził się, że używane lokale mieszkalne, w których osoby fizyczne faktycznie prowadzą działalność gospodarczą, mogą być amortyzowane według stawki 10 proc.

W niektórych przypadkach organy podatkowe, wydające indywidualne interpretacje podatkowe, ignorują w części opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawiony przez wnioskodawcę i wydają interpretacje na podstawie własnej wizji faktów. Co istotne, organy na ogół pomijają te fakty, które pozwoliłyby na wydanie rozstrzygnięcia korzystnego dla podatników. Takie działanie oczywiście nie ma żadnych podstaw w przepisach prawa, co jednoznacznie potwierdził WSA w Rzeszowie w omawianym wyroku. Jest to dla podatników wyraźna informacja, że w takich sytuacjach warto skarżyć otrzymane interpretacje do sądów administracyjnych.

Sąd potwierdził również, że osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą w nabytych lokalach mieszkalnych, które były wcześniej używane przez okres dłuższy niż pięć lat, mogą amortyzować te lokale według preferencyjnej stawki 10 proc. Takie rozwiązanie pozwala w praktyce na znaczne, bo prawie siedmiokrotne, zwiększenie bieżących kosztów podatkowych (odpisów amortyzacyjnych) w porównaniu z sytuacją, w której stosowana byłaby standardowa stawka amortyzacji.

Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 28 lipca 2015 r. (I SA/Rz 433/15).

Stan faktyczny

Pozostało 98% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe