Ulga na działalność badawczo-rozwojową (dalej: B+R) przysługuje podatnikom prowadzącym działalność B+R i ponoszącym w związku z tą działalnością koszty mieszczące się w katalogu tzw. kosztów kwalifikowanych. Korzyść związana ze skorzystaniem z ulgi B+R polega na możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania określonej części kosztów kwalifikowanych poniesionych przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością B+R.
Regulacje dotyczące ulgi B+R obowiązują już ponad półtora roku (od początku roku 2016). Od momentu wejścia w życie przepisów w tym zakresie organy podatkowe wydały znaczną liczbę interpretacji podatkowych (stan na połowę lipca – ok 210 interpretacji indywidualnych). Przy czym na gruncie tych przepisów wydane zostały do tej pory tylko trzy orzeczenia sądów administracyjnych (wyrok WSA we Wrocławiu z 10 lutego 2017 r., I SA/Wr 1383/16, wyrok WSA w Krakowie z 22 maja 207 r., I SA/Kr 347/17 oraz wyrok WSA we Wrocławiu z 26 lipca 2017 r., I SA/Wr 364/17).
Definicja ustawowa
W świetle przepisów dotyczących ulgi B+R (art. 18d ustawy o CIT oraz odpowiednio art. 26e ustawy o PIT) działalność B+R oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prowadzenie działalności B+R może więc polegać na wykonywaniu badań naukowych oraz prowadzeniu prac rozwojowych. W niniejszym artykule najwięcej uwagi zostanie poświęcone rozumieniu tego drugiego pojęcia, tzn. prac rozwojowych.
Tworzenie prototypów i testowanie rozwiązań
Zgodnie z przepisami regulującymi ulgę B+R prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług. Przepisy w tym przypadku zastrzegają, że nie są pracami rozwojowymi rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów i usług, nawet jeśli mają one charakter ulepszeń. Jako przykład prac rozwojowych wskazuje się w szczególności prace w zakresie opracowywania prototypów oraz testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów i usług. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że definicje pojęć takich jak działalność B+R oraz prace rozwojowe odpowiadają definicjom ustawowym uregulowanym w przepisach ustawy z 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 2045 ze zm.).
Laboratoria nie są potrzebne
Z perspektywy podatnika nieobeznanego z praktyką podatkową w zakresie ulgi B+R wydawać by się mogło, że regulacja dotycząca ulgi B+R stanowi swego rodzaju ukłon jedynie w stronę przedsiębiorstw działających w sektorach, do których istoty należy prowadzenie szeroko rozumianych prac B+R (w szczególności chodzi tu o przemysł motoryzacyjny, farmaceutyczny, chemiczny i sektor IT).