Tak uznała Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 28 lutego 2017 r. (1462-IPPB4.4511.1349.2016.2.AK).
Pracownik fińskiej spółki, która należy do grupy kapitałowej spółek z branży informatycznej, został oddelegowany do pracy na rzecz polskiej spółki na okres dwóch lat. W trakcie pobytu w Polsce pozostaje zatrudniony przez fińską spółkę, która wypłaca jego wynagrodzenie oraz odprowadza należne składki na ubezpieczenia społeczne do fińskiego systemu ubezpieczeń.
Jednym ze świadczeń przysługujących delegowanym pracownikom od spółki goszczącej (spółki polskiej) jest zapewnienie nieodpłatnego zakwaterowania, tzn. pomoc w znalezieniu mieszkania oraz pokrycie kosztów jego najmu. Pracownik samodzielnie pokrywa natomiast koszty związane z bieżącą eksploatacją lokalu.
Finansowanie świadczeń niepieniężnych w postaci udostępnienia pracownikowi bezpłatnego zakwaterowania, jest związane z pozostawaniem przez niego w stosunku pracy ze spółką fińską i wynika z postanowień tzw. listu oddelegowującego regulującego zakres świadczeń przysługujących pracownikowi w trakcie trwania oddelegowania.
Pracownik wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych otrzymania dodatkowych świadczeń. Jego zdaniem finansowanie wydatków na pokrycie zakwaterowania oraz dodatkowych usług takich jak pomoc w poszukiwaniu mieszkania w czasie jego oddelegowania do pracy w Polsce, nie stanowi dla niego przychodu ze stosunku pracy, ponieważ koszty te związane są z wykonywaniem przez niego obowiązków wynikających z umowy o pracę/listu oddelegowującego. Co więcej, pracownik twierdził, że jego pracodawca ponosi te wydatki w celu zapewnienia efektywności i wydajności pracy, co w ostatecznym rozrachunku prowadzi do wygenerowania zysku dla spółki. W konsekwencji pracownik twierdził, że nie ma obowiązku naliczania i odprowadzania podatku w tym zakresie.
