Od 1 stycznia 2015 r. zmienił się art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT. Zaczął także obowiązywać nowy przepis dotyczący opodatkowania nagród przyznanych w promocji. Chodzi tu o art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PIT wprowadzający 19-proc. podatek od świadczeń otrzymanych od banków, SKOK lub innych instytucji finansowych w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty. Wprowadzenie tego przepisu, chociaż miało na celu uproszczenie regulacji i usunięcie wątpliwości związanych z akcjami promocyjnymi organizowanymi przez instytucje finansowe (tak przynajmniej wskazywano w uzasadnieniu projektu ustawy zmieniającej), spowodowało, że pojawiły się nowe pytania, na które podatnicy zaczęli szukać odpowiedzi, występując o wydanie interpretacji indywidualnych.
Dominujący pogląd
We wnioskach o interpretację podkreślano, że skoro ustawodawca nie zastrzegł w art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PIT, że 19-proc. podatek dotyczy także nagród wydawanych w sprzedaży premiowej, ani też nie wprowadzono żadnego zastrzeżenia do przepisów o sprzedaży premiowej, to należy przyjąć, że przepisy dotyczące sprzedaży premiowej są przepisami szczególnymi. Z takim stanowiskiem podatników fiskus zasadniczo się zgadza. Dominujący stał się pogląd, zgodnie z którym regulacje dotyczące sprzedaży premiowej (a więc zarówno zwolnienie dla nagrody o jednorazowej wartości do kwoty 760 zł – art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT, jak i 10-proc. podatek od nagród o wyższej wartości – art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT) są przepisami szczególnymi wobec art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PIT nakazującego pobór 19-proc. podatku od nagród przyznawanych w promocjach organizowanych przez banki, SKOK czy inne instytucje finansowe.
Czy są to regulacje szczególne
Jak czytamy w interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 11 maja 2015 r. (IPPB2/4511-198/15-2/MK): „Hipoteza art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy pdof jest szeroka i obejmuje swym zakresem wszystkie świadczenia (przychody) uzyskiwane przez osobę fizyczną we wskazanych w tym przepisie okolicznościach, co czyni tę regulację przepisem o charakterze ogólnym. Jednocześnie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy pdof stanowi przepis szczególny w zakresie opodatkowania konkretnego rodzaju przychodu. Ustawodawca nie wskazał w ustawie pdof wprost jaka jest relacja pomiędzy analizowanymi przepisami (tj. art. 30 ust. 1 pkt 4b i art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy pdof). W takim przypadku, zdaniem banku, należy kierować się regułami kolizyjnymi, które umożliwiają rozstrzygnięcie wątpliwości powstających przy procesie stosowania prawa. W rozpatrywanej kwestii należy zastosować regułę Lex specialis derogat legi generali, zgodnie z którą przepis szczególny deroguje przepis ogólny".
Stanowisko takie należy uznać za prawidłowe, zwłaszcza jeśli przyjąć, że „promocja" oznacza działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu, usługi lub przedsięwzięcia i jest formą zachęty do nabywania oferowanych produktów i usług. W tym kontekście nie sposób twierdzić inaczej niż to, że sprzedaż premiowa jest jedną z form promocji.
Taką relację pomiędzy „promocją" a „sprzedażą premiową" dostrzegła m.in. Izba Skarbowa w Warszawie, która w interpretacjach z 25 sierpnia 2015 r. (IPPB1/4511-680/15-2/EC) oraz z 25 maja 2015 r. (IPPB2/4511-263/15-4/MK) stwierdziła: „Skoro zatem świadczenia dokonywane przez bank w ramach akcji promocyjnych mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o pdof, do ich opodatkowania zastosowanie znajdzie stawka podatku wskazana w tym przepisie, a nie stawka podatku wskazana w art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o pdof".