CFC - udziałowcom zagranicznych spółek przybędzie obowiązków

Podatnik mający udziały w CFC musi złożyć odrębne zeznanie i wpłacić daninę do urzędu skarbowego w Polsce. Dla spółek, których rok podatkowy skończył się 31 grudnia 2015 r., trzeba to będzie zrobić po raz pierwszy 30 września br.

Publikacja: 25.04.2016 02:00

Foto: 123rf

Wprowadzenie w 2015 r. do polskiego systemu podatkowego przepisów o opodatkowaniu dochodów uzyskiwanych poprzez zagraniczne spółki kontrolowane (ang. Controlled Foreign Company, w skrócie CFC) wywołało duże zainteresowanie wśród polskich podatników, którzy prowadzą działalność operacyjną lub inwestują w zagraniczne spółki. Choć mechanizm opodatkowania dochodów CFC jest nowością w polskim systemie podatkowym, to w wielu krajach wykorzystywany jest od dawna. W Polsce w 2016 r. po raz pierwszy dojdzie do konkretyzacji i wypełnienia obowiązków z tego tytułu wobec fiskusa.

W cyklu sześciu artykułów zostaną przybliżone zasady opodatkowania dochodów uzyskiwanych poprzez zagraniczne spółki kontrolowane oraz kwestie, na które warto zwrócić uwagę w tym zakresie. W pierwszym artykule z cyklu przybliżamy ogólne zasady stosowania przepisów o CFC. W kolejnych będziemy prezentować wybrane kwestie praktyczne związane z interpretacją tych przepisów.

Opodatkowanie spółek CFC jest materią skomplikowaną. Są to przepisy ze swojej natury złożone. Nie wszystkie zasady można jednoznacznie zdefiniować i precyzyjnie określić. Przepisy te znajdują zastosowanie do wielu jurysdykcji podatkowych i systemów prawnych jednocześnie. Dlatego też ich kształt z natury rzeczy musi być dość uniwersalny. Pierwszy rok stosowania przepisów o CFC pokazał, że podatnicy mają wiele problemów natury praktycznej, a prawdopodobnie powstanie ich jeszcze więcej w związku ze zbliżającym się terminem złożenia deklaracji CFC. Dotychczas zidentyfikowane problemy odnoszą się m.in. do warunków kwalifikacji danego podmiotu jako CFC, stosowania przepisów o CFC przez fundusze inwestycyjne, obliczania udziału w spółce CFC, konieczności prowadzenia rejestru CFC, obowiązków dokumentacyjnych oraz opodatkowania takich zdarzeń jak migracja spółek, połączenia zagranicznych spółek zależnych, likwidacja zagranicznej spółki kontrolowanej czy wypłata wynagrodzenia za umarzane udziały w drodze wydania majątku rzeczowego bądź wierzytelności. Należy się spodziewać, że problemów praktycznych będzie znacznie więcej. Wszystkie aspekty, które nie są dostatecznie uregulowane w ustawach podatkowych, prawdopodobnie zostaną dookreślone w indywidualnych interpretacjach podatkowych. Ze względu na to, że przepisy o CFC są nowe, linia interpretacyjna w tym zakresie dopiero się kształtuje. Jednak – biorąc pod uwagę, że wydano już ponad 100 interpretacji podatkowych dotyczących przepisów o CFC – można stwierdzić, że podatnicy nie mają pewności, jak regulacje o CFC stosować w praktyce.

W zależności od roku podatkowego

- Od kiedy w Polsce obowiązują przepisy o CFC?

Formalnie w Polsce przepisy regulujące tematykę CFC zostały wprowadzone ustawą z 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2014 r. poz. 328), która weszła w życie 1 stycznia 2015 r. Aby jednak określić, dla jakich dochodów przepisy te znajdą zastosowanie, należy wziąć pod uwagę rok podatkowy zagranicznej spółki kontrolowanej rozpoczęty po 31 grudnia 2014 r.

Przykład

Jeśli rok podatkowy zagranicznej spółki kontrolowanej rozpoczął się 1 stycznia 2015 r. i zakończył 31 grudnia 2015 r., to obowiązek opodatkowania i raportowania po stronie polskich rezydentów podatkowych z tego tytułu pojawi się pierwszy raz w 2016 r.

Natomiast w przypadku, gdy rok podatkowy takiej spółki nie został określony lub trwa dłużej niż 12 miesięcy, decydujące znaczenie ma rok podatkowy polskiego podatnika.

Ważne, skąd są uzyskiwane dochody

- Kogo dotyczą przepisy o CFC?

Ogólnie mówiąc – przepisy o opodatkowaniu zagranicznych spółek kontrolowanych dotyczą wszystkich polskich podatników, którzy uzyskują dochody za pośrednictwem tzw. zagranicznych spółek kontrolowanych. Obowiązek taki mają więc zarówno podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych (np. spółki kapitałowe, spółki komandytowo-akcyjne), jak też podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych (czyli osoby fizyczne), które podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych dochodów. Podatnicy ci powinni zatem przeanalizować, czy po 1 stycznia 2015 r. posiadali udziały w kapitale, prawo głosu w organach lub też prawo udziału w zyskach zagranicznych spółek i czy spółki te spełniają ustawową definicję zagranicznej spółki kontrolowanej.

Trzeba spełnić warunki

- Od jakich czynników zależy, czy dany podmiot zostanie uznany za zagraniczną spółkę kontrolowaną?

Warunki kwalifikacji danego podmiotu jako zagranicznej spółki kontrolowanej zostały określone w obu ustawach o podatkach dochodowych. Ustalenie, czy dany podmiot spełnia te warunki, nie jest jednak proste.

W pierwszej kolejności należy ustalić, czy dany podmiot jest spółką zagraniczną w myśl przepisów polskiej ustawy. Generalnie, za spółki zagraniczne uznano osoby prawne (w tym spółki w organizacji), jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej (z wyjątkiem spółek osobowych), a dodatkowo te spółki nieposiadające osobowości prawnej, które zostały przez ustawodawstwo danego państwa uznane za podatników podatku dochodowego (czyli spółki osobowe lub podobne, które nie są transparentne podatkowo, tak jak spółka komandytowo-akcyjna w Polsce). Oczywiście mówimy o podmiotach, które nie posiadają siedziby lub zarządu na terytorium Polski. Jeśli zatem polski podatnik ma udział w kapitale takich podmiotów, prawo głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub też prawo do uczestnictwa w ich zysku, to została spełniona ustawowa definicja spółki zagranicznej.

Następnie ustalamy, czy taka spółka zagraniczna jest zagraniczną spółką kontrolowaną. Znowu trzeba sięgnąć do skomplikowanej definicji ustawowej >patrz ramka.

Wysokość udziałów nie zawsze jest istotna

- Czy dla wszystkich spółek zagranicznych trzeba będzie sprawdzać poziom posiadanych udziałów i źródła przychodów?

Nie. W przypadku spółek z rajów podatkowych lub z krajów, z którymi Polska lub UE nie podpisała stosownych umów międzynarodowych, w ogóle nie patrzymy, jaki udział podatnik posiada w tych podmiotach ani jaki rodzaj dochodów osiągają te spółki. Dopiero przy weryfikacji zagranicznych spółek z siedzibą lub zarządem w innych krajach będziemy weryfikować dodatkowe kryteria w postaci udziału w tej spółce oraz struktury jej przychodów

Pasywne źródła przychodów

- W definicji zagranicznej spółki kontrolowanej pojawia się pojęcie pasywnych źródeł przychodów? Które przychody zaliczamy do tej grupy?

Polskie ustawy podatkowe formalnie nie posługują się tym pojęciem, ale jest ono często używane w doktrynie międzynarodowego prawa podatkowego na określenie pewnych źródeł przychodów uzyskiwanych przez podatników. W polskich ustawach podatkowych wśród pasywnych źródeł przychodów ustawodawca wymienia: dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, przychody ze zbycia udziałów (akcji), wierzytelności, przychody z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, poręczeń, gwarancji, przychody z praw autorskich, praw własności przemysłowej, w tym przychody ze zbycia tych praw, a także przychody z realizacji praw z instrumentów finansowych. Lista jest szeroka i, jak widać, obejmuje w praktyce tak popularne źródła przychodów jak dywidendy, zbycie papierów wartościowych (w tym udziałów i akcji w spółkach), dochody z umorzenia udziałów (akcji), przychód z wystąpienia wspólnika ze spółki czy likwidacji spółki, odsetki i prowizje od pożyczek, wszelkie opłaty licencyjne, opłaty za prawo do wizerunku itp. W świetle ostatnich interpretacji podatkowych i orzecznictwa sądów administracyjnych (np. wyrok WSA w Kielcach z 14 stycznia 2016 r., I SA/Ke 782/15) w tej kategorii mieszczą się nawet kwoty uzyskiwane z lokat bankowych i umów cash poolingu, a także dochody, które powstają po stronie spółki kontrolowanej w związku z jej likwidacją i wydaniem majątku rzeczowego.

Trzeba uwzględnić udziały członków rodziny i ustalić, kto jest uczestnikiem funduszu

- Kryterium określenia udziału w zagranicznej spółce powoduje wiele wątpliwości po stronie podatników. Jak liczyć udziały pośrednie? Czy trzeba brać pod uwagę także udziały, które ma w takiej spółce małżonek podatnika?

Rzeczywiście, podatnicy mają z tym problemy. Nie chodzi o sam próg 25 proc. udziałów w kapitale, praw głosu czy udziału w zyskach, ale o fakt, że patrzymy zarówno na udział bezpośredni, jak i pośredni. W przypadku osób fizycznych, licząc udział pośredni, należy uwzględnić także udziały posiadane przez małżonka i krewnych aż do drugiego stopnia (czyli udziały posiadane przez rodziców, dzieci, rodzeństwo, dziadków, wnuczka). W praktyce często się okazuje, że podatnik nie ma łatwego dostępu do takich informacji. Podobnie spółki – powinny weryfikować nie tylko swój własny stan posiadanych udziałów czy akcji w spółkach zagranicznych, ale także sprawdzać, jakie udziały lub akcje posiada np. spółka-wnuczka. Dodatkowo – w świetle interpretacji wydawanych przez ministra finansów – w przypadku gdy wspólnikiem w spółce kontrolowanej razem z udziałowcem jest fundusz inwestycyjny, minister nakazuje udziałowcowi ustalenie, kto jest rzeczywistym uczestnikiem w takim funduszu. W praktyce jest to niemożliwe, gdyż nie ma żadnych mechanizmów prawnych, które umożliwiałyby dostęp do takich informacji. Niezależnie od tego nie jest jasne, jak interpretować kwestię udziału pośredniego, tj. jak wiele podmiotów w strukturze należy wziąć pod uwagę, żeby taki udział wyliczyć. Jak widać, stosowanie przepisów o CFC budzi wiele wątpliwości interpretacyjnych.

Rzeczywista działalność wyłącza opodatkowanie

- W jakich sytuacjach można skorzystać z wyłączenia z opodatkowania dochodów CFC?

Kwestia wyłączenia z opodatkowania dochodów CFC jest dość złożona. W przypadku spółek, które są rezydentami podatkowymi w Unii Europejskiej lub na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego, ustawodawca wyłącza stosowanie przepisów o CFC – również w zakresie prowadzenia stosowanych rejestrów – w sytuacji, w której spółki takie prowadzą w krajach swojej rezydencji rzeczywistą działalność gospodarczą. Takie wyłączenie może być stosowane jedynie dla spółek, które są rezydentami podatkowymi w wymienionych krajach.

Wyłączenie także dla krajów spoza UE

- Czy dla spółek z innych krajów niż należące do UE lub EOG przepisy również przewidują wyłączenia ze stosowania przepisów o CFC?

W przypadku spółek ustanowionych w innych krajach niż należące do Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego ograniczenie w stosowaniu przepisów o CFC wygląda inaczej. Przede wszystkim dla tego typu spółek nie ma możliwości wyłączenia prowadzenia wymaganych ustawą rejestrów i ewidencji. Brak opodatkowania dochodów spółek CFC wystąpi, tylko jeśli zagraniczna spółka kontrolowana prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą na terytorium państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo należące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego i jej dochód nie przekroczy 10 proc. przychodów osiągniętych z tytułu prowadzonej rzeczywistej działalności gospodarczej w tym państwie. Dodatkowo ograniczenie stosowania przepisów o CFC może mieć miejsce tylko wtedy, gdy pomiędzy Polską a krajem rezydencji spółki CFC została zawarta odpowiednia umowa, która uprawnia polskie organy podatkowe do uzyskania informacji podatkowych od właściwych władz państwa rezydencji takiej spółki zagranicznej.

Niezależnie od omówionych kryteriów dotyczących prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej ustawodawca wskazał ogólne ograniczenia stosowania przepisów o CFC wówczas, gdy przychody zagranicznej spółki kontrolowanej w danym roku podatkowym nie przekroczą równowartości w złotych kwoty 250 000 euro. W tym przypadku jednak istnieją nadal obowiązki prowadzenia odpowiednich ewidencji podatkowych przez polskiego podatnika.

Podejmowane działania muszą mieć uzasadnienie ekonomiczne i gospodarcze

- Kryterium decydującym o wyłączeniu stosowania przepisów o CFC, które przewiduje ustawodawstwo wielu krajów (w tym polskie), jest pojęcie rzeczywistej działalności gospodarczej. Co ono oznacza?

Ustawy o podatku dochodowym wskazują jedynie na przykładowe wyznaczniki służące ocenie tego, czy dana działalność ma charakter rzeczywisty. Sprowadzają się one głównie do oceny, czy istnieje uzasadnienie ekonomiczne i gospodarcze dla takich działań, a spółka faktycznie i samodzielnie przeprowadza czynności oraz czy dysponuje odpowiednimi zasobami (kadrowymi, wyposażeniem, lokalem) potrzebnymi do prowadzenia działalności. Kryteria podane przez ustawę nie są wyczerpujące, więc istotne znaczenie będzie tu miała praktyka organów podatkowych. Nasza praktyka podatkowa już w tym momencie pozwala nam zaobserwować, jakimi kryteriami kierują się organy podatkowe, badając substancję gospodarczą transakcji w trakcie kontroli podatkowych. Niezależnie od polskiej praktyki można w tym zakresie posiłkować się również orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącym przepisów o CFC obowiązujących w innych krajach unijnych.

Najpierw ewidencja, a potem obliczenie i zapłata podatku

- Jeśli po weryfikacji ustawowych kryteriów polski podatnik ustali, że posiada udział w zagranicznej spółce kontrolowanej, to co wtedy? Jakie obowiązki na nim ciążą?

Są to obowiązki dwojakiego rodzaju:

– ewidencyjne oraz

– związane z obliczeniem i zapłatą podatku.

1. Przede wszystkim podatnik mający udziały w zagranicznych spółkach kontrolowanych powinien prowadzić ich rejestr oraz ewidencję zdarzeń gospodarczych w takich spółkach (a także uwzględnić odpowiednie dane w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych). Należy zwrócić uwagę, że ewidencja taka jest odrębna od ewidencji rachunkowej podatnika, ale powinna być prowadzona według przepisów polskiej ustawy o podatku dochodowym. Chodzi bowiem o to, aby dochód zagranicznej spółki kontrolowanej, podstawa opodatkowania i ewentualny podatek był ustalony według zasad obowiązujących w Polsce. Oznacza to, że wszystkie zdarzenia gospodarcze występujące w spółce CFC należy przenieść na grunt polskich przepisów podatkowych i ocenić skutki podatkowe tych zdarzeń tak, jakby spółka zagraniczna była polskim podatnikiem.

2. Następnie, na podstawie takiej ewidencji należy obliczyć podstawę opodatkowania i podatek oraz złożyć odrębne zeznanie podatkowe na formularzu PIT-CFC lub CIT-CFC oraz wpłacić podatek do urzędu skarbowego w Polsce.

Podatek w wysokości 19 proc. podstawy opodatkowania

- Jak obliczyć podatek do zapłaty w Polsce?

Podatek wynosi 19 proc. podstawy opodatkowania. Podstawą obliczenia jest dochód zagranicznej spółki kontrolowanej za okres, w którym podatnik posiadał kwalifikowany udział w spółce, w takiej części, jaka odpowiada posiadanym udziałom związanym z prawem do udziału w zyskach tej spółki. Od dochodu odlicza się otrzymane w danym okresie od zagranicznej spółki kontrolowanej dywidendy oraz kwoty z odpłatnego zbycia udziałów w tej spółce. Co ciekawe, nie odlicza się strat spółki z lat poprzednich. Nie skompensuje się także wyników w kilku spółkach, gdyż przepisy zobowiązują do osobnego ewidencjonowania i raportowania każdej zagranicznej spółki kontrolowanej.

Jak zostało to wspomniane wcześniej, nie można polegać na wyliczeniach dochodu dokonanych samodzielnie np. przez zagraniczną spółkę. Ustawodawca zobowiązał polskich podatników do ustalenia przychodów i kosztów podatkowych zgodnie z przepisami polskich ustaw podatkowych w odrębnej ewidencji zdarzeń gospodarczych prowadzonej przez podatnika dla tej spółki. Co więcej, obliczając dochód zagranicznej spółki kontrolowanej, należy wziąć pod uwagę wszystkie jej źródła przychodu, nie tylko wcześniej wspomniane tzw. pasywne źródła przychodów.

Od tak obliczonego podatku należy odliczyć jeszcze podatek zapłacony przez zagraniczną spółkę kontrolowaną w odpowiedniej proporcji (odpowiadającej udziałowi dochodu podatnika w dochodzie zagranicznej spółki kontrolowanej).

Przykład

A sp. z o.o. z siedzibą w Polsce posiada 40 proc. udziałów w kapitale zagranicznej spółki kontrolowanej B Ltd. W roku podatkowym trwającym od 1 stycznia do 31 grudnia 2015 r. B Ltd. osiągała przychody z tytułu udzielania licencji i z odsetek od lokat. Dochód z tego tytułu osiągnięty w roku podatkowym 2015 (ustalony zgodnie z art. 24a ust. 4 polskiej ustawy o CIT) wyniósł 10 000 000 zł. B Ltd. wypłaciła na rzecz A sp. z o.o. dywidendę w kwocie 1 500 000 zł. W kraju swojej rezydencji B Ltd. zapłaciła podatek dochodowy o równowartości 800 000 zł.

W związku z tym A sp. z o.o. powinna obliczyć podatek do zapłaty z Polsce z tytułu dochodów uzyskiwanych za pośrednictwem CFC w następujący sposób:

- Podstawa opodatkowania A sp z o.o. z tytułu dochodów CFC: 10 000 000 zł x 40 proc. (udział w dochodzie spółki CFC) – 1 500 000 zł (dywidenda otrzymana przez A sp. z o.o. od B Ltd.) = 2 500 000 zł

- Kwota podatku: 2 500 000 zł x 19 proc. = 475 000 zł

- Odliczenia od podatku: 800 000 zł x 40 proc. = 320 000 zł (podatek zapłacony przez CFC w proporcji dochodu przypadającej na udział polskiego podatnika w całościowym dochodzie CFC)

- Podatek z tytułu dochodów spółki CFC do zapłaty w Polsce przez A sp. z o.o. do 30 września 2016 r.: 475 000 zł – 320 000 zł = 155 000 zł

Po raz pierwszy już 30 września 2016 r.

- Do kiedy trzeba złożyć zeznanie i zapłacić podatek w Polsce?

Na złożenie zeznania oraz wpłatę podatku jest czas do końca dziewiątego miesiąca następnego roku podatkowego (liczonego od końca roku podatkowego spółki kontrolowanej). Stąd obowiązek taki pojawi się po raz pierwszy już 30 września 2016 r. dla zagranicznych spółek kontrolowanych, których rok podatkowy skończył się 31 grudnia 2015 r.

Warto zauważyć, że ustawodawca próbuje przeciwdziałać próbom odsunięcia w czasie tego obowiązku poprzez przedłużanie roku podatkowego spółki kontrolowanej. Ustawy o podatku dochodowym przewidują bowiem, że dla spółek o nieustalonym lub przedłużonym (tj. ponad 12 miesięcy) roku podatkowym należy wziąć pod uwagę rok podatkowy podatnika. Dla osób fizycznych będzie to zawsze rok kalendarzowy, natomiast w przypadku podatników CIT sytuacja zależy od ustalonego w umowie spółki roku obrotowego.

Odpowiedzialność karna skarbowa w przypadku niedopełnienia obowiązków

- Co grozi za niedopełnienie tych obowiązków?

Ustawodawca nie przewidział dodatkowych, specyficznych sankcji za niedopełnienie obowiązków. Zastosowanie znajdą tu przepisy kodeksu karnego skarbowego w zakresie niedopełnienia obowiązków złożenia zeznania podatkowego czy też przepisy ordynacji podatkowej o odsetkach od zaległości podatkowych (jeśli takie powstaną na skutek niedopełnienia obowiązków). W kodeksie karnym skarbowym jest cały rozdział poświęcony przestępstwom i wykroczeniom skarbowym przeciwko obowiązkom podatkowym. Na jego podstawie osoby zajmujące się sprawami finansowymi podatników (np. członkowie zarządu spółki) mogą odpowiadać m.in. za nieprowadzenie ksiąg (zagrożone karą grzywny), uporczywe niewpłacanie podatku (zagrożone karą grzywny) czy nawet za uchylanie się od opodatkowania poprzez nieujawnianie podstawy opodatkowania i nieskładanie deklaracji podatkowej (zagrożone karą grzywny i karą pozbawienia wolności).

Warto wspomnieć w tym zakresie, że w przypadku nieprowadzenia odpowiedniej ewidencji lub prowadzenia ich w sposób niedający możliwości określenia dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej organ podatkowy może określić dochód w drodze oszacowania.

Ignorując obowiązek prowadzenia odpowiednich rejestrów i ewidencji, nie da się uciec od opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez zagraniczne spółki kontrolowane. System podatkowy niewątpliwie będzie się w tym zakresie uszczelniał. Świadczą o tym chociażby ostatnie dążenia państw do zacieśniania współpracy w zakresie wymiany informacji podatkowych czy nowe obowiązki w zakresie dokumentacji cen transferowych, które niewątpliwie dostarczą fiskusowi nowych danych do weryfikacji.

Rozliczenia mogą być problematyczne

- Prowadzenie ewidencji i sposób obliczenia podatku wydaje się procesem skomplikowanym i problematycznym. Na co trzeba zwrócić szczególną uwagę?

Trudność wynika przede wszystkim z tego, że należy zastosować polskie zasady ustalania przychodów i kosztów podatkowych dla innego podmiotu, który prowadzi działalność w innej jurysdykcji, w innych realiach gospodarczych. Nie ma przy tym przepisów wykonawczych, które precyzowałyby sposób prowadzenia przedmiotowego rejestru.

Dodatkowo, sam dostęp do informacji potrzebnych do sporządzenia stosownej ewidencji w Polsce i obliczenia podatku może okazać się sporym kłopotem.

Przykład

Mniejszościowy wspólnik w zagranicznej spółce posiada 5 proc. udziałów, ale wspólnie z rodziną posiada ponad 25 proc. udziałów. Spółka zajmuje się obrotem papierami wartościowymi i udzielaniem licencji. Taki podatnik może mieć spore trudności w wydobyciu odpowiednich informacji od tej spółki na temat wszystkich zdarzeń gospodarczych, jakie były realizowane przez tę spółkę w danym roku. Zwłaszcza że na moment zakończenia jej roku podatkowego lub sporządzania ewidencji może nie być już jej wspólnikiem i może w ogóle nie mieć możliwości uzyskania sprawozdania finansowego spółki bądź też innych dokumentów, które pozwoliłyby na ustalenie przebiegu zdarzeń gospodarczych, np. wyciągu bankowego.

podstawa prawna: ustawa z 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2014 r., poz. 328)

podstawa prawna: ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 851 ze zm.)

podstawa prawna: ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2012 r., poz. 361 ze zm.)

—Magdalena Taborska jest doradcą podatkowym, starszym menedżerem w dziale doradztwa podatkowego Deloitte

—Izabela Staszewska-Kula jest radcą prawnym, starszą konsultantką w dziale doradztwa podatkowego Deloitte

CFC to element uszczelniania systemów podatkowych

Zagraniczna spółka kontrolowana to pojęcie używane w ustawach o podatkach dochodowych w kontekście przepisów przewidujących obowiązek opodatkowania w kraju rezydencji dochodów uzyskiwanych za pośrednictwem kontrolowanych podmiotów zagranicznych ustanowionych w państwach o niższym poziomie opodatkowania.

Przepisy o CFC zostały wprowadzone do polskiego systemu podatkowego w związku z globalnym trendem uszczelniania systemów podatkowych i zapobiegania przerzucaniu opodatkowania dochodów do jurysdykcji o atrakcyjnych systemach podatkowych. Regulacje takie wcześniej zostały wprowadzone w wielu krajach unijnych (np. w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii) oraz w krajach pozaeuropejskich (m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Japonii czy Chinach). Również w międzynarodowym prawie podatkowym zostały wypracowane pewne modelowe rozwiązania, które mają zapobiegać przerzucaniu dochodów do krajów o niskim poziomie opodatkowania, czego przykładem może być choćby raport OECD na temat erozji podstawy opodatkowania i transferu zysków (ang. Base Erosion Profit Shifting, BEPS), działanie nr 3 czy projekt dyrektywy Rady UE ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

Kiedy zagraniczna spółka jest spółką kontrolowaną

Ustawy o podatku dochodowym przewidują trzy główne grupy CFC:

1) spółka zagraniczna, która ma siedzibę lub zarząd w tzw. raju podatkowym – lista tych krajów znajduje się w rozporządzeniu ministra finansów z 23 kwietnia 2015 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową (DzU z 2015 r., poz. 600 oraz DzU z 2015 r., poz. 599),

2) spółka zagraniczna, która ma siedzibę lub zarząd w kraju, z którym Polska nie ma podpisanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub UE nie ma podpisanej umowy o wymianie informacji podatkowych lub

3) spółka zagraniczna, która ma siedzibę w innym kraju niż wskazane powyżej, spełniająca łącznie następujące warunki:

- polski podatnik posiada w niej nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż 30 dni, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej 25 proc. udziałów w kapitale lub 25 proc. praw głosu lub 25 proc. udziałów z prawem do uczestnictwa w zyskach;

- co najmniej 50 proc. jej przychodów pochodzi z tzw. pasywnych źródeł przychodów;

- co najmniej jeden z tzw. pasywnych źródeł przychodów podlega w państwie jej siedziby lub zarządu opodatkowaniu stawką nominalną niższą niż 14,25 proc. lub zwolnieniu lub wyłączeniu z opodatkowania podatkiem dochodowym (przy czym nie chodzi o zwolnienie na podstawie dyrektywy Rady 2011/96/UE z 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych, czyli np. zwolnienie w przypadku dywidend).

Wprowadzenie w 2015 r. do polskiego systemu podatkowego przepisów o opodatkowaniu dochodów uzyskiwanych poprzez zagraniczne spółki kontrolowane (ang. Controlled Foreign Company, w skrócie CFC) wywołało duże zainteresowanie wśród polskich podatników, którzy prowadzą działalność operacyjną lub inwestują w zagraniczne spółki. Choć mechanizm opodatkowania dochodów CFC jest nowością w polskim systemie podatkowym, to w wielu krajach wykorzystywany jest od dawna. W Polsce w 2016 r. po raz pierwszy dojdzie do konkretyzacji i wypełnienia obowiązków z tego tytułu wobec fiskusa.

Pozostało 98% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Spadki i darowizny
Poświadczenie nabycia spadku u notariusza: koszty i zalety
Podatki
Składka zdrowotna na ryczałcie bez ograniczeń. Rząd zdradza szczegóły
Ustrój i kompetencje
Kiedy można wyłączyć grunty z produkcji rolnej
Sądy i trybunały
Sejm rozpoczął prace nad reformą TK. Dwie partie chcą odrzucenia projektów