Tak wynika z interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 marca 2018 r. (0111-KDIB1-2.4010.442.2017.1.MM).
Sprawa dotyczyła spółki należącej do międzynarodowej grupy, której głównym przedmiotem działalności jest produkcja wyrobów izolacyjnych i akcesoriów technicznych. Grupa zawarła ze swoimi klientami umowy, na mocy których jest ona zobowiązana do wypłacania im bonusów finansowych, w wysokości kwoty określonej na podstawie wartości dokonanych przez nich zakupów. Celem udzielania bonusów jest zachęcenie nabywców do dalszej współpracy ze spółkami z grupy. W celu realizacji programu bonusów, spółka przekazuje środki pieniężne na ich wypłatę niemieckiej spółce powiązanej, która w dalszej kolejności przekazuje je w odpowiedniej wysokości klientom.
Spółka wystąpiła o wydanie interpretacji indywidualnej w celu potwierdzenia, że środki pieniężne przekazywane spółce powiązanej z tytułu bonusu dla klientów nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. przepisem art. 15e ustawy o CIT, podatnicy mają obowiązek wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych na nabycie usług niematerialnych wymienionych w tym przepisie, których wartość przekracza limit 5 proc. tzw. podatkowej EBITDA.
Spółka stanęła na stanowisku, że wymienione w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT wyłączenia stanowią katalog zamknięty, w którym wypłata z tytułu bonusu finansowego lub nawet innej czynności o podobnym charakterze nie została wymieniona wprost, stąd konsekwentnie nie mieści się w zakresie tego przepisu. Ponadto, spółka podniosła argument, że przepis dotyczy wyłącznie kosztów poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych. Tymczasem w przedmiotowej sprawie spółka powiązana nie jest beneficjentem bonusu, a jedynie pośrednikiem zobowiązanym do przekazania go ostatecznemu odbiorcy, który z kolei nie jest już podmiotem powiązanym w stosunku do żadnej ze spółek należących do grupy.
Organ uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Wskazał, że pierwszą przesłanką stosowania art. 15e ustawy o CIT jest to, aby dany wydatek znajdował się w katalogu kosztów wymienionych w ustępie 1 tego przepisu. Jako drugą przesłankę wynikającą z ustawy wskazał fakt poniesienia tych wydatków w sposób bezpośredni lub pośredni na rzecz podmiotów powiązanych. Dyrektor KIS, analizując wydatki z tytułu bonusu finansowego dla klientów grupy, zgodził się ze stanowiskiem spółki, że nie mieści się on w katalogu kosztów usług niematerialnych objętych wyłączeniem z kosztów uzyskania przychodów. W ocenie dyrektora KIS, brak spełnienia pierwszej przesłanki zastosowania art. 15e ustawy o CIT jest wystarczający do wykluczenia danego wydatku z zastosowania tego przepisu. ?
