Przedsiębiorcy coraz częściej pytają o zastosowanie obowiązującego od 2018 r. art. 15e ustawy o CIT, dotyczącego usług niematerialnych, m.in. doradczych, nabywanych od podmiotów powiązanych. Zakłada on, że nielimitowane są koszty do 3 mln zł.
Fiskus zgadza się, że limit nie dotyczy usług księgowych (nr 0111-KDIB1-2.4010.2.2018.1.AW). Usługi określone w art. 15e ustawy o CIT nie obejmują usług księgowych. Nie ma więc znaczenia, że są nabywane od podmiotu powiązanego.
Pozytywne interpretacje otrzymują również firmy, które pytają o usługi IT (nr 0111-KDIB1-1.4010. 33.2018.1.BS). Jedna z firm wyjaśniła, że nabywane przez nią usługi obejmują: administrację systemami i sprzętem komputerowym, usługi wdrożeniowe oraz „help-desk". Wynagrodzenie jest ustalane według cen rynkowych. Skarbówka zgodziła się, że nie podlegają one wyłączeniu z kosztów na podstawie art. 15e (nr 0111-KDIB2-1. 4010.357 .2017.2.MJ).
Według Filipa Kasperowicza, eksperta podatkowego w KPMG w Polsce, art. 15e ustawy o CIT budzi poważne wątpliwości podatników. Jego zdaniem stanowisko dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, według którego wydatki na outsourcing księgowy i informatyczny nie podlegają ograniczeniu, można ocenić pozytywnie, ponieważ jest ono zgodne z językową wykładnią przepisu.
– Trudno bowiem utożsamić usługę księgową lub informatyczną z usługą doradczą sensu stricto. Chcąc zminimalizować ryzyko sporu z organami podatkowymi, należy jednoznacznie formułować postanowienia umowne, tj. w sposób niepozostawiający wątpliwości, że przedmiotem umowy są usługi księgowe/informatyczne, a nie np. pokrewne im usługi doradcze/zarządcze. Warto także uszczegółowić w umowie czynności wykonywane w ramach tych usług – radzi Filip Kasperowicz.
