Aby ustalić zakres obowiązku podatkowego cudzoziemca wykonującego pracę w Polsce, trzeba najpierw określić jego status rezydencji podatkowej. Polscy rezydenci podatkowi podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich przychodów, bez względu na miejsce położenia ich źródeł (nieograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast w przypadku polskich nierezydentów podatkowych obowiązek podatkowy w Polsce obejmuje wyłącznie przychody ze źródeł położonych na terytorium naszego kraju (ograniczony obowiązek podatkowy).
Przychód z pracy najemnej
Cudzoziemiec wykonujący pracę w Polsce na podstawie polskiej umowy o pracę powinien otrzymać od swojego polskiego pracodawcy roczną informację o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym. Informację PIT-11 za 2017 r. należało zatem przekazać do 28 lutego 2018 r. Na podstawie tego dokumentu pracownik ma obowiązek samodzielnie sporządzić zeznanie podatkowe na formularzu:
- PIT-37 – jeśli przychody ze stosunku pracy są jego jedynym źródłem dochodu podlegającym opodatkowaniu w Polsce,
- PIT-36 – gdy poza tymi przychodami osiąga również przychody z innych źródeł, uzyskiwane bez pośrednictwa płatników, które należy zadeklarować i opodatkować wraz z przychodami pracowniczymi (np. przychody z najmu nieruchomości, dywidendy, odsetki, dochód ze stosunku pracy z zagranicy).
Rozliczenie podatkowe należy złożyć do właściwego urzędu skarbowego do końca kwietnia roku następującego po roku podatkowym w formie elektronicznej lub papierowej. W tym samym terminie trzeba uregulować ewentualną niedopłatę podatku wynikającą z zeznania rocznego.