Oczekiwana i chwalona przez przedsiębiorców ulga na działalność badawczo-rozwojową może okazać się słabą zachętą do inwestowania. Wszystko przez niekorzystne interpretacje, w których fiskus stawia dodatkowe, niewynikające z przepisów wymagania.
– Ulga ma być wsparciem dla wszystkich firm inwestujących w nowe technologie, niezależnie od ich wielkości – mówi doradca podatkowy Andrzej Sadowski. Może to być np. ulepszanie produktów i tworzenie nowych receptur.
Firmy mogą odliczyć od dochodu 30–50 proc. wydatków, m.in. na nabycie materiałów i surowców oraz na wynagrodzenia pracowników. Tyle teoria. Praktyka bywa różna.
Problem wynagrodzeń
– Największy problem to odliczenie kosztów osobowych – mówi Małgorzata Boguszewska, menedżer działu dotacji i ulg B+R w Ayming Polska. – Fiskus potwierdza zwykle w interpretacjach, że dana firma prowadzi działalność B+R, ale coraz częściej kwestionuje odliczenie wydatków pracowniczych. Przepisy mówią jedynie o możliwości odliczenia wynagrodzeń i składek ZUS, jeśli „dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności B+R". Na tej podstawie fiskus odmawia prawa do ulgi, jeśli w umowie o pracę firma nie zapisała wprost, że zatrudnia daną osobę „w celu" prowadzenia działalności B+R.
Konieczne wyjaśnienia
Firma może odliczyć wynagrodzenie tylko za czas, który dany pracownik przeznaczył na działalność B+R. Jeśli będzie to np. 50 proc. czasu, odliczy połowę wynagrodzenia. By to wyliczyć, pracodawca musi prowadzić szczegółową godzinową ewidencję czasu pracy. Taki wymóg stawia fiskus. Według Boguszewskiej nie wynika to ani z ustawy o CIT, ani nawet z kodeksu pracy. Wystarczającym dowodem może być np. dokumentacja projektów B+R oraz dowolna ewidencja czasu pracy prowadzona przez przedsiębiorcę.
