Spółka wystąpiła o wykładnię ustawy o CIT w zakresie skutków przekazania majątku w związku z postępowaniem likwidacyjnym. Podatniczka wyjaśniła, że jest jednoosobową spółką gminną prowadząca działalność o charakterze publicznym. Podstawowym przedmiotem jej działalności jest wykonywanie zadań własnych gminy m.in. w zakresie targowisk, obsługi strefy płatnego parkowania i roweru miejskiego i poboru opłaty targowej.
Wspólnik zamierza podjąć uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego poprzez umorzenie udziałów (dobrowolne za wynagrodzeniem). Wypłata wynagrodzenia nastąpi w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w którego skład będzie wchodzić prowadzenie strefy płatnego parkowania i roweru miejskiego oraz pobór opłaty targowej. Wartość księgowa umarzanych udziałów będzie wyższa od wartości składników majątkowych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które zostały wniesione do spółki w formie aportu. Jednocześnie, w przypadku nieosiągnięcia zamierzonych celów, udziałowiec nie wyklucza likwidacji spółki, co również spowodowałoby przekazanie pozostałego majątku spółki, w tym rzeczy ruchomych i nieruchomości na rzecz udziałowca, tj. gminy.
Spółka poprosiła o wyjaśnienie czy w wyniku przekazania jej majątku na rzecz właściciela (udziałowca – gminy) w związku z przeprowadzonym postępowaniem likwidacyjnym, powstanie u niej przychód do opodatkowania.
Fiskus odpowiedział, że tak. Jego zdaniem w związku z przekazaniem składników majątkowych w postaci rzeczy ruchomych i nieruchomości należących do likwidowanej spółki w drodze przeniesienia na jej udziałowca praw ich własności, powstanie po jej stronie przychód z odpłatnego zbycia na podstawie art. 12 ust. 1 w związku z art. 14a ust. 1 ustawy o CIT.
Innej wykładni przepisów dokonał dopiero Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie. WSA zauważył, że wypłata wynagrodzenia za umorzone udziały w formie niepieniężnej nie powinna być utożsamiana z umową sprzedaży ani z inną umową o charakterze wzajemnym. Sąd zwrócił uwagę na wprowadzony nowelizacją od 1 stycznia 2015 r. art. 14a ustawy o CIT, który odczytano jako profiskalną odpowiedź wobec korzystnej dla podatników linii orzeczniczej. W konsekwencji, dopiero w aktualnym stanie prawnym uregulowanie zobowiązania bądź części zobowiązania spółki poprzez datio in solutum powoduje wystąpienie przychodu po stronie spółki. W przepisie wprost wskazano, że podlegają mu w szczególności zobowiązania z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów bądź akcji. Niemniej sąd wskazał na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 stycznia 2015 r. (II FSK 2844/12). Wynika z niego, że nie ma podstaw do uznania, że spółka przekazująca majątek wspólnikom w procesie likwidacji osiąga jakąkolwiek korzyść majątkową, a w rezultacie uzyskuje przysporzenie stanowiące jej przychód. Jak tłumaczył WSA, wyrok ten zapadł w poprzednio obowiązującym stanie prawnym. W jego uzasadnieniu NSA stwierdził jednak, że pogląd ten zachowuje aktualność również w obowiązującym stanie prawnym.