Remanent: paliwa w firmowym zbiorniku nie ujmuje się w spisie z natury

Razem ze wspólnikiem prowadzę działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych. Podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W związku z tym, że zatrudniamy pracowników i rozliczamy ich z paliwa, dużym ułatwieniem jest dla nas posiadanie stacjonarnego zbiornika paliwa, z którego pracownicy (kierowcy) samodzielne tankują samochody w zależności od zaistniałych potrzeb, tzn. długości trasy. Znajdujące się w tym zbiorniku paliwo jest sukcesywnie zużywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, czyli świadczenia usług transportowych. Czy posiadane w zbiorniku paliwo powinno zostać uwzględnione w spisie z natury, który będzie sporządzany w związku ze zmianą wspólnika? – pyta czytelnik.

Zasady sporządzania spisu z natury przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów są określone w rozporządzeniu ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej: rozporządzenie).

Stosownie do § 27 ust. 1 rozporządzenia podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Biorąc pod uwagę definicje zawarte w rozporządzeniu (>patrz ramka), należy rozważyć, czy paliwo nabyte do zbiornika, które jest wykorzystane do świadczenia usług transportowych, jest materiałem pomocniczym, co obligowałoby czytelnika do ujęcia tego paliwa w spisie z natury sporządzanym z powodu zmiany wspólnika, z którym prowadzi on swoją działalność. Paliwo to niewątpliwie nie jest bowiem materiałem (surowcem) podstawowym, wyrobem gotowym, produkcją niezakończoną, brakiem czy odpadem.

Z definicji materiału pomocniczego wynika, że warunkiem uznania określonego materiału za materiał pomocniczy jest łączne spełnienie trzech warunków:

- materiał nie stanowi materiału podstawowego w rozumieniu przepisów rozporządzenia,

- materiał musi być zużywany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

- musi on bezpośrednio oddawać wyrobowi swoje właściwości.

Paliwo jest zużywane w związku z prowadzoną przez czytelnika działalnością gospodarczą, tj. usługami transportowymi. Nie można jednak uznać, że paliwo to bezpośrednio oddaje wykonywanej usłudze (tj. usłudze transportowej) swoje właściwości.

Tym samym poniesione przez czytelnika wydatki na zakup paliwa do zbiornika, z którego tankowane są samochody wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej do świadczenia usług transportowych, ujmuje się w kol. 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (pozostałe wydatki). Skutkuje to brakiem obowiązku obejmowania paliwa spisem z natury. Pogląd taki podzielają organy podatkowe (interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 7 stycznia 2013 r., IBPBI/1/415-1275/12/BK).

WNIOSEK

Sporządzając spis z natury, czytelnik nie ujmuje w nim paliwa znajdującego się w stacjonarnym zbiorniku, służącego do świadczenia usług transportowych

—Marcin Szymankiewicz, doradca podatkowy

Definicje z rozporządzenia

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia towarami są towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki.

Towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym. Są nimi również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.

Materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu. Do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania – puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi.

Materiałami pomocniczymi są materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości.

Wyrobami gotowymi są wyroby własnej produkcji, których proces przerobu został całkowicie zakończony, wykonane usługi, prace naukowo-badawcze, prace projektowe, geodezyjno-kartograficzne, zakończone roboty, w tym także budowlane.