- Program 5: Fundusz na bieżące potrzeby społeczne. Finansuje działania związane z nagłymi pilnymi potrzebami społecznymi (np. sytuacje kryzysowe) i/lub cennymi inicjatywami społecznymi.
Realizując te programy spółka ponosi różne wydatki, np. koszty organizacji turniejów sportowych paliwa, uczestnictwa w targach pracy, usług marketingowych, doradczych, sponsoringu, materiałów promocyjnych, pozostałych materiałów i usług niezbędnych do realizacji programów, koszty finansowania projektów zgłaszanych w konkursach itp. Są one dokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez inne podmioty gospodarcze. Spółka sporządza raporty z wdrażania strategii CSR. Zapytała, czy opisane wydatki może ująć w kosztach. Sama uważała, że ma takie prawo.
Fiskus częściowo nie potwierdził tej opinii. Przypomniał definicję CSR. Społeczną odpowiedzialność biznesu określa się jako koncepcję, dzięki której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy. Bycie odpowiedzialnym nie oznacza tylko spełnienia wszystkich wymogów formalnych i prawnych, ale oprócz tego zwiększone inwestycje w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska i relacje z otoczeniem firmy, czyli dobrowolne zaangażowanie. Społeczna odpowiedzialność jest procesem, w ramach którego przedsiębiorstwa zarządzają swoimi relacjami z różnorodnymi interesariuszami, którzy mogą mieć faktyczny wpływ na sukces w działalności gospodarczej, należy je zatem traktować jako inwestycję a nie koszt.
Innymi słowy, odpowiedzialność biznesu to efektywna strategia zarządzania, która poprzez prowadzenie dialogu społecznego na poziomie lokalnym przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstw na poziomie globalnym i jednocześnie kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.
Fiskus przypomniał też o wyłączeniu z kosztów wydatków na reprezentację z art. art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy (czy działalności, etc.), a zatem, wykreowanie pozytywnych relacji z obecnymi czy też potencjalnymi kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Kwestia wystawności, okazałości nie ma tu znaczenia. Wyłączenie to nie będzie miało zastosowania w przypadku wydatków na działania CSR.
Na tej podstawie organ uznał, że opisane przez spółkę wydatki opisane w programach są kosztami podatkowymi, z wyjątkiem części wydatków realizowanych w programie nr 3. Powołał się na art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT, zgodnie z którym kosztem podatkowym nie są darowizny i ofiary wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o VAT, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje. Podstawowym warunkiem uznania danej umowy za darowiznę jest to, aby obdarowany nie wykonał na rzecz darczyńcy jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymaną darowiznę. Realizacja programu nr 3 polega zarówno na współpracy merytorycznej, jak i wsparciu darowiznami finansowymi lub rzeczowymi i sponsorowaniu inicjatyw społecznych, kulturalnych i sportowych. Wydatków na wsparcie darowiznami finansowymi i rzeczowymi nie będzie więc można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
