- Czy osobie pobierającej rentę i nadal pracującej, z chwilą przyznania przez ZUS emerytury z urzędu, przysługuje odprawa emerytalna od pracodawcy? – pyta czytelnik.
Zgodnie z art. 24a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 887 ze zm.; dalej ustawa emerytalna) osobie urodzonej po 31 grudnia 1948 r., która osiągnęła powszechny wiek emerytalny (60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn) oraz podlegała przez jakikolwiek okres ubezpieczeniu społecznemu albo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, z urzędu przyznaje się emeryturę.
Dla kogo
Odprawa emerytalno-rentowa ma charakter świadczenia powszechnego, a więc przysługującego wszystkim pracownikom bez względu na sposób nawiązania stosunku pracy (umowa o pracę, wybór, powołanie, mianowanie), których stosunek pracy ustał w warunkach określonych art. 921 kodeksu pracy. Mają ją prawo otrzymać zarówno zatrudnieni na czas nieokreślony, jak i na umowach terminowych. O tym, czy pracownik dostanie odprawę emerytalną, decyduje też sposób rozstania z firmą. Jeśli doszło do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika, czyli jego zwolnienia dyscyplinarnego, odprawa emerytalna nie należy się.
Grosz na nowy etap
W myśl art. 92[1] § 1 kodeksu pracy pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia.
Zgodnie z art. 95 ust. 1 ustawy emerytalnej w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie, w tym przypadku do renty inwalidzkiej oraz do własnej emerytury, wypłaca się jedno z tych świadczeń – wyższe lub wybrane przez zainteresowanego.
