Co do zasady okresy wypowiedzenia umowy o pracę ustalone w kodeksie pracy są minimalne i bezwzględnie obowiązują >patrz ramka. Przy ustalaniu długości wypowiedzenia uwzględnia się wszystkie okresy pracy u tego samego pracodawcy. Wlicza się więc także zatrudnienie przedzielone przerwą (np. pracą w innej firmie lub okresem bezrobocia). Przy obliczaniu stażu warunkującego długość wymówienia należy też wziąć pod uwagę sam okres wypowiedzenia. Decyduje zatem okres zatrudnienia w firmie liczony od zawarcia umowy o pracę do daty, kiedy ma się rozwiązać z upływem okresu wypowiedzenia.
Ponadto do okresu zatrudnienia wlicza się etatowcowi staż zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, jeżeli jego zmiana nastąpiła na zasadach z art. 231 k.p. (przejęcie zakładu), a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez poprzednika zatrudniającego tego pracownika (art. 36 § 11 k.p.).
Jednak przy ustalaniu długości okresu wypowiedzenia umów o pracę na czas określony trwających 22 lutego 2016 r., których wypowiedzenie następuje po tej dacie, nie uwzględnia się okresów zatrudnienia u pracodawcy przypadających przed tym dniem. Wynika to z art. 16 ustawy z 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2015 r., poz. 1220). Zatem wypowiadając umowę terminową, która trwała w dniu wejścia w życie nowelizacji kodeksu pracy, nie należy uwzględniać okresu zatrudnienia etatowca sprzed 22 lutego 2016 r.
Wspólne ustalenia
Za zgodą obu stron okres wypowiedzenia można skrócić w myśl art. 36 § 6 k.p. Ale wolno tego dokonać jedynie po złożeniu wypowiedzenia przez pracownika lub pracodawcę. Nie można natomiast z góry, np. w umowie skutecznie zamieścić postanowienia zmniejszającego okres wypowiedzenia. Byłoby to nieważne z mocy art. 18 § 2 k.p. jako mniej korzystne dla pracownika. Po złożeniu przez którąkolwiek ze stron oświadczenia o wypowiedzeniu, mogą one porozumieć się co do skrócenia ustawowego wymówienia, np. z miesiąca do 3 tygodni lub z 2 tygodni do 2 dni. Dla zastosowania art. 36 § 6 k.p. nie ma znaczenia rodzaj wypowiadanej umowy ani długość okresu wymówienia.
Orzecznictwo dopuściło też zastosowanie w umowie krótszego niż kodeksowy okresu wypowiedzenia, gdy rozstanie inicjuje pracownik. Przyjmuje się, że nie będzie to dla niego mniej korzystne (wyrok Sądu Najwyższego z 26 marca 2014 r., II PK 175/13).
