Zasadą jest, że kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych wykonują, w razie konieczności, pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w nadgodzinach. Jedynie gdy praca w godzinach nadliczbowych była wykonywana w niedziele lub święto bez rekompensaty w postaci innego dnia wolnego, osobom tym przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych (art. 151
4
§ 2 k.p.). Przepis ten nie odnosi się więc do wszystkich „kierujących ludźmi", ale tylko do kierowników wyodrębnionych, czyli wydzielonych komórek organizacyjnych u pracodawcy (np. działów, sekcji, baz czy wydziałów przedsiębiorstwa).
Niewielka odrębność
W kodeksie pracy nie ma definicji pojęcia „wyodrębniona komórka organizacyjna". Dlatego w praktyce ta kwestia często bywa przedmiotem sporu, gdy kierownicy domagają się zapłaty za nadgodziny.
Orzecznictwo sądowe wskazuje, że nie można stawiać warunku, iż każdorazowo konieczne jest formalne wyodrębnienie jednostki organizacyjnej w strukturze zakładu (wyrok Sądu Najwyższego z 12 lipca 2005 r., II PK 383/04), ani że ta komórka musi mieć określoną rangę (dominującą w działalności zakładu). Oceny czy pracownik jest, czy nie jest kierownikiem wyodrębnionej komórki organizacyjnej, dokonuje się więc z uwzględnieniem specyfiki firmy.