Art. 94 ustawy o służbie cywilnej (usc), na podstawie, którego taka odprawa jest wypłacana stanowi, iż członkowi korpusu służby cywilnej, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia, a jeżeli przepracował, co najmniej 20 lat w służbie cywilnej, jednorazowa odprawa przysługuje mu w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia. I jak uznał SN w wyroku z 6 lipca 2011 r. (II PK 51/11, OSNP 2012/17-18/219) – skoro ustawodawca zastrzegł, że odprawa emerytalna ma charakter jednorazowy (podobnie jak w art. 921 kp), to należy przyjąć, że miał na uwadze tylko jedną odprawę emerytalną dla członka korpusu służby cywilnej, nawet, gdy był on zatrudniony przed nabyciem uprawnień emerytalnych równoległe w dwóch urzędach.
Zasady ustalania stażu, od którego zależy wysokość odprawy emerytalnej określa art. 94 ust. 2 usc, zgodnie, z którym do okresu pracy, od którego zależy wysokość odprawy wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Co oznacza, że tylko zatrudnienie na podstawie stosunku pracy może być w tym stażu uwzględnione, prowadzenie działalności gospodarczej już nie.
Poza tym, warto pamiętać, że przy ustalaniu stażu pracy w służbie cywilnej nie wlicza się okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (PPR i PZPR), jak również w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 1721 ze zm.).
podstawa prawna: Art. 94 ustawy z 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 1345 ze zm.)
