Słowo się rzekło, emeryt u płota

Zawracanie Wisły kijem – tak mówi się o zupełnie nieefektywnych działaniach. Niedługo takie samo znaczenie będzie mieć zwrot „kuszenie emeryta". Chodzi o próby zniechęcenia Polaków do korzystania z obniżonego wieku emerytalnego. Wygląda bowiem na to, że skończyły się one klapą.

Publikacja: 13.08.2017 20:09

Andrzej Malinowski

Andrzej Malinowski

Foto: materiały prasowe

"Rzeczpospolita" dotarła do doradców ZUS wyjaśniających obywatelom zmiany w systemie emerytalnym. Co wynika z ich obserwacji? Polacy chcą iść na emeryturę jak najprędzej! Bez względu na jej wysokość! Na nic zachęty „popracujcie dłużej, dostaniecie więcej". Na nic zakazy łączenia pracy z emeryturą. Polacy mają to wszystko w nosie. To oznacza, że prognozy nadejścia 300-tysięcznej armii nowych emerytów już tej jesieni mogą być prawdziwe.

Myślenie państwa w tym przypadku to „zjeść ciastko i mieć ciastko". Najpierw pod wpływem związków zawodowych oferuje się obniżenie wieku emerytalnego. Potem kombinuje, żeby nikt z niego nie skorzystał. I tu klops! Bo niższy wiek nałożył się na kryzys na rynku pracy. Brak pracowników to już nie problem najbliższych lat, ale miesięcy!

Czy nasz kraj jest gotów sobie z nim poradzić? Właściwą strukturę zawodową powinna zapewnić przemyślana edukacja. Tymczasem nie kształcimy w zawodach, w których zapotrzebowanie na pracownika jest największe. O konieczności ścisłego powiązania edukacji z oczekiwaniami biznesu mówią tylko przedsiębiorcy. A na bieżąco interweniować powinien Fundusz Pracy. Jest on finansowany przez pracodawców i ma zwalczać bezrobocie np. przez przyuczanie do dających pracę zawodów. Został jednak zamieniony w skarbonkę do finansowania niezwiązanych z jego zadaniami pomysłów rządzących.

Na razie ratujemy się importem pracowników ze Wschodu, głównie z Ukrainy. Z roku na rok potrzebujemy ich coraz więcej. I tu kolejny problem. Kraje zachodnie, które również dostrzegły zalety Ukraińców, zaczynają nam ich „wyjmować" wyższymi płacami. Czy mamy dla nich chociaż ofertę przyjaznych procedur legalizujących pracę w Polsce? Przyjaznych, czyli pozbawionych biurokratycznych absurdów? Nie, nie mamy!

Przejście pracownika na emeryturę oznacza też zmniejszenie jego składki zdrowotnej. NFZ czuje, co się święci, bo dostrzega zagrożenie stabilności przychodów w IV kwartale tego roku i w następnych latach. A ZUS? Skąd wyczaruje środki na nowe emerytury? Życie podpowiada tylko jeden znany politykom scenariusz. Kiedy państwu brakuje pieniędzy, to sięga się przede wszystkim do kieszeni przedsiębiorców. Ale tym razem to nie zadziała. Gdy zabraknie rąk do pracy, firmy zaczną się zwijać. Spadną dochody z VAT i CIT, a konsumpcja też poleci w dół.

Dlatego politycy muszą wreszcie zacząć kierować się prostymi zasadami, które my – przedsiębiorcy – stosujemy na co dzień. Pieniądze liczy się przed ich wydaniem, a nie po. Do ewentualnych kłopotów konsekwentnie się przygotowujemy, a nie liczymy na to, że może nic złego się nie stanie. Politycy muszą też zrozumieć, że emerytury to nie wyborcza kiełbasa. To realne pieniądze, które ktoś musi w pocie czoła zarobić.

"Rzeczpospolita" dotarła do doradców ZUS wyjaśniających obywatelom zmiany w systemie emerytalnym. Co wynika z ich obserwacji? Polacy chcą iść na emeryturę jak najprędzej! Bez względu na jej wysokość! Na nic zachęty „popracujcie dłużej, dostaniecie więcej". Na nic zakazy łączenia pracy z emeryturą. Polacy mają to wszystko w nosie. To oznacza, że prognozy nadejścia 300-tysięcznej armii nowych emerytów już tej jesieni mogą być prawdziwe.

Pozostało 84% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Opinie Ekonomiczne
Witold M. Orłowski: Gospodarka wciąż w strefie cienia
Opinie Ekonomiczne
Piotr Skwirowski: Nie czarne, ale już ciemne chmury nad kredytobiorcami
Ekonomia
Marek Ratajczak: Czy trzeba umoralnić człowieka ekonomicznego
Opinie Ekonomiczne
Krzysztof Adam Kowalczyk: Klęska władz monetarnych
Opinie Ekonomiczne
Andrzej Sławiński: Przepis na stagnację