- Rzecznik dyscyplinarny próbował wręczyć policjantowi orzeczenie o jego ukaraniu karą dyscyplinarną w obecności jego przełożonego. Policjant odmówił jednak jego odbioru. W rezultacie orzeczenie to zostało mu doręczone w terminie późniejszym za pośrednictwem poczty, podobnie zresztą jak jego adwokatowi. Od tego orzeczenia policjant chciał złożyć odwołanie, ale organ odmówił jego przyjęcia ze względu na przekroczenie 7 siedmiodniowego terminu na dokonanie tej czynności. Zdaniem policjanta termin ten liczony być powinien, dopiero od dnia doręczenia mu orzeczenia pocztą, dlatego odwołał się w tej sprawie do sądu. Czy sąd przyzna mu rację?
Postępowanie dyscyplinarne funkcjonariuszy Policji jest dwuinstancyjne – sprawy dyscyplinarne są rozpoznawane przez przełożonego dyscyplinarnego i wyższego przełożonego dyscyplinarnego. Od orzeczenia wydanego w I instancji obwinionemu przysługuje odwołanie w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia orzeczenia. Wniesienie odwołania po terminie skutkuje wydaniem postanowienia o odmowie przyjęcia odwołania.
Zasady dotyczące doręczenia pism procesowych obwinionemu i jego pełnomocnikowi w trakcie postępowania dyscyplinarnego określa art. 135f ust. 6 ustawy o policji (uop). Stosownie do jego treści orzeczenia wydane w toku postępowania dyscyplinarnego doręcza się obwinionemu oraz obrońcy, jeżeli został ustanowiony. W razie doręczenia obwinionemu i obrońcy w różnych terminach pisma, od którego przysługuje odwołanie lub zażalenie, termin do złożenia odwołania lub zażalenia liczy się od dnia doręczenia, które nastąpiło wcześniej.
Ustawa o Policji nie określa trybu doręczenia orzeczenia dyscyplinarnego. Należy zatem – w myśl art. 135p ust. 1 uop – stosować w tym zakresie przepisy kodeksu postępowania karnego (kpk). Przewidują one trzy typy doręczeń:
- bezpośrednie (adresatowi bezpośrednio, dorosłemu domownikowi w mieszkaniu adresata, osobie zatrudnionej w biurze adresata niebędącego osobą fizyczną, obrońcy lub pełnomocnikowi w jego biurze osobie tam zatrudnionej – odpowiednio art. 132 § 1 i 3, art. 132 § 2, art. 134 § 3 kpk),