Ilustrowany atlas architektury Ochoty

Świetna seria o architekturze stolicy łącząca cechy przewodnika, atlasu i leksykonu tym razem prezentuje Ochotę.

Publikacja: 27.07.2016 18:19

"Ilustrowany atlas architektury Ochoty OCH", Centrum Architektury, Warszawa 2016

"Ilustrowany atlas architektury Ochoty OCH", Centrum Architektury, Warszawa 2016

Foto: Rzeczpospolita

Były „SAS", „ŻOL" i „MOK", a teraz „OCH" przybliża 60 budynków, założeń architektonicznych, rzeźb i dekoracyjnych detali na terenie stołecznej dzielnicy, która w tym roku obchodzi stulecie.

Jest stosunkowo młoda, ale „kojarzy się ją z czymś arcywarszawskim – warszawskością z pokolenia na pokolenie" – pisze Grzegorz Piątek we wstępie. Może dlatego, że prawie nienaruszona przetrwała wojnę i dewastacje PRL.

W okresie międzywojennym na terenie Ochoty wyrosła elegancka dzielnica, przeznaczona dla różnych warstw społecznych, łącząca modernizm z wątkami stylu narodowego. Nie była to architektura awangardowa, reprezentowała nurt umiarkowany, typowy dla lat 20. i 30. XX wieku.

Tramwaj pojechał Grójecką w 1923 r., a za prezydentury Stefana Starzyńskiego w latach 30. rozpoczęto porządkowanie arterii wylotowych. Teraz po ulicach oprowadzają czytelników Mateusz Bzówka i Ewelina Klećkowska.

Opowiadają nie tylko o czasach przedwojennych, ale także dekadach powojennych: o siedzibie Archiwum Akt Nowych (wcześniej mieściła się tu Biblioteka Narodowa), o stacji Warszawa Ochota z przełomu przełomu lat 50. i 60. Ten lekki pawilon o ekspresyjnej linii żelbetowego dachu, pokrytego pasami czarnych i białych mozaik, wpisano do rejestru zabytków. A także o Hotelu Sobieski, stylistycznie nawiązującym do architektury przełomu XIX i XX wieku.

Autorzy pokazują zarówno monumentalne gmachy z lat 30., np. Wojskowego Instytutu Geograficznego w Alejach Jerozolimskich, jak i przedwojenne kamienice czynszowe oraz wille Kolonii Staszica. Jest i Stacja Filtrów Wodociągowych (jej budowę zaczęto w końcu XIX wieku, a ukończono w latach 30.). A także znane pomniki: Lotników autorstwa Edwarda Wittiga i Marii Skłodowskiej-Curie (projekt Ludwiki Nitschowej).

W wysmakowanym edytorsko wydawnictwie zamiast zdjęć zamieszczono syntetyczne ilustracje. Taki sposób prezentacji architektury pozwala lepiej pokazać pierwotny zamysł i niczym niezakłócone założenia projektu.

Były „SAS", „ŻOL" i „MOK", a teraz „OCH" przybliża 60 budynków, założeń architektonicznych, rzeźb i dekoracyjnych detali na terenie stołecznej dzielnicy, która w tym roku obchodzi stulecie.

Jest stosunkowo młoda, ale „kojarzy się ją z czymś arcywarszawskim – warszawskością z pokolenia na pokolenie" – pisze Grzegorz Piątek we wstępie. Może dlatego, że prawie nienaruszona przetrwała wojnę i dewastacje PRL.

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Literatura
Rekomendacje filmowe: Intymne spotkania z twórcami kina
Literatura
Czesław Miłosz z przedmową Olgi Tokarczuk. Nowa edycja dzieł noblisty
Literatura
Nie żyje Leszek Bugajski, publicysta i krytyk literacki
Literatura
Ernest Bryll: zapomniany romantyk i Polak stojący w kolejce
Literatura
Nie żyje Ernest Bryll