Przesunięcie terminu urlopu wypoczynkowego może nastąpić nie tylko na wniosek zatrudnionego umotywowany ważnymi przyczynami (art. 164 § 1 kodeksu pracy). Jest to też dopuszczalne ze względu na szczególne potrzeby pracodawcy, gdyby absencja podwładnego miała poważnie zakłócić tok pracy. Taką ewentualność przewiduje art. 164 § 2 k.p. To pracodawca ocenia okoliczności uzasadniające zmianę czasu wypoczynku. Za taką modyfikacją przemawiają jedynie ważne względy z punktu widzenia organizacji pracy. Przykładowo są to: niezapowiedziana kontrola, w trakcie której powinien być obecny pracownik mający wtedy zaplanowany urlop czy choroba innego etatowca. Jeżeli zatem przy planowaniu urlopów pojawią się zdarzenia możliwe do przewidzenia, szefowi nie wolno dokonać jakichkolwiek zmian.
Co z wydatkami
W doktrynie powszechnie przyjmuje się, że w drodze analogii są podstawy do zastosowania art. 167 § 2 k.p. W konsekwencji pracownik może domagać się od zatrudniającego zwrotu kosztów pozostających w bezpośrednim związku z przesunięciem terminu urlopu, a przełożony ma je pokryć.
Jest też przeciwny pogląd. W razie stwierdzenia, że szef przesunął wypoczynek bez istnienia zdarzeń objętych art. 164 § 2 k.p., etatowcowi przysługuje tylko prawo domagania się odszkodowania (np. wydatków związanych z urlopem, których nie zwrócono) za niewłaściwe wykonanie przez szefa zobowiązania udzielenia tej pauzy w uprzednio ustalonym okresie (art. 471 k.c. w zw. z art. 300 k.p.). Zwolennicy tej opinii uważają, że skoro ustawodawca wprost nie nakazał w art. 164 § 2 k.p. zatrudniającemu zwracać podwładnemu kosztów spowodowanych przesunięciem urlopu wypoczynkowego, to takie zobowiązanie go nie obciąża. Wymóg ten istnieje tylko w art. 167 § 2 k.p. przy oddawaniu pracownikowi kosztów pozostających w bezpośrednim związku z odwołaniem go z wakacji.
Później po ustaleniu
Urlopu niewykorzystanego z powodu przesunięcia na zasadzie art. 164 § 2 k.p. zatrudniający musi udzielić najpóźniej do 30 września następnego roku kalendarzowego (art. 168 k.p.), w terminie uzgodnionym z podwładnym. Tak nakazuje § 5 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop.
—Anna Borysewicz, adwokat
