Zatrudnienie młodocianych, czyli osób, które ukończyły 16 lat, ale nie osiągnęły pełnoletności, jest powszechne głównie w sezonie wakacyjnym. Takie osoby mogą wykonywać tylko prace zwane lekkimi. Wprawdzie nie ma oficjalnej definicji pracy lekkiej, ale pewne jest to, że nie może ona powodować zagrożenia dla zdrowia, życia ani rozwoju psychofizycznego młodej osoby.
Koniec okresu wakacyjnego nie oznacza automatycznie, że młodzież zatrudniona przy pracy lekkiej musi się z nią pożegnać. Aby kontynuować zatrudnienie w trakcie roku szkolnego, należy jednak pamiętać o zmianie priorytetów. Praca musi zejść na dalszy plan, ustępując obowiązkom związanym z nauką.
W okresie wakacyjnym młodociany zatrudniony przy pracy lekkiej może pracować do 7 godzin dziennie i nie dłużej niż 35 godzin w tygodniu. W czasie roku szkolnego tak intensywne obłożenie pracą jest niemożliwe do zrealizowania – wymagałoby albo rezygnacji z chodzenia na zajęcia szkolne albo pracowania po zajęciach, co z pewnością wiązałoby się z brakiem należytej regeneracji. Zatem pracodawca chcąc, aby młodociany kontynuował zatrudnienie w trakcie roku szkolnego w ramach pracy lekkiej, musi obniżyć mu wymiar czasu pracy. Do zagospodarowania ma 12 godzin tygodniowo.
W roku szkolnym młodociany może pracować zarówno w dni wolne od zajęć, jak też w dni, w których chodzi do szkoły. Łączenie pracy i szkoły w jednym dniu powoduje jednak, że tego dnia praca może trwać maksymalnie dwie godziny. To obostrzenie ma zastosowanie niezależnie od tego, czy młodociany ma w tym dniu 2 czy 8 godzin zajęć.
Obniżenie wymiaru czasu pracy w okresie szkolnym zwykle wiąże się z obniżeniem wynagrodzenia. Pracownik, który świadczy pracę lekką na podstawie umowy o pracę, powinien spodziewać się zmiany w zakresie tego istotnego składnika treści umowy.
