Bardzo dużo pisze się o możliwych roszczeniach pracowników wobec pracodawcy. Tymczasem przepisy przewidują wiele sytuacji, gdy to zatrudniający może pozwać podwładnego. Pracodawca nie jest bezsilny np. w razie wyrządzenia mu szkody. Może skorzystać z wachlarza sankcji. Serię artykułów z tego cyklu poświęcamy poszczególnym rodzajom roszczeń przysługującym pracodawcy wobec pracownika.
Pracodawca, który poniósł szkodę wskutek naruszenia przez pracownika zakazu konkurencji przewidzianego w umowie, może dochodzić od niego naprawienia szkody oraz zwrotu wypłaconego odszkodowania. W przypadku nieuczciwego wykorzystania informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, może dodatkowo pociągnąć podwładnego do odpowiedzialności na podstawie ustawy z 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tekst jedn. DzU z 2003 r. nr 153, poz. 1503 ze zm.).
Uzgodnienia stron
Umowa o zakazie konkurencji chroni interes pracodawcy przed możliwymi jego naruszeniami ze strony zatrudnionych u niego osób. Oprócz umów zawieranych na czas trwania stosunku pracy, pracodawca może zabezpieczyć się na okres po ustaniu zatrudnienia.
Przepisy kodeksu pracy przewidują możliwość zawarcia umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy tylko z osobą mającą dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. Przy czym ocena, czy dany pracownik ma dostęp do takich informacji, należy do pracodawcy.
W umowie wskazuje się okres obowiązywania zakazu konkurencji oraz wysokość odszkodowania należnego etatowcowi od pracodawcy, którego minimalny poziom regulują przepisy.