Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł w poniedziałkowym wyroku, że członkowie organizacji związkowych nie uzyskują przychodu, korzystając z fundowanych przez pracodawcę świadczeń podczas spotkań statutowych. Dotyczy to zarówno kosztów indywidualnie przypisanych do poszczególnych działaczy, jak i wydatków ogólnie związanych z organizacją takich spotkań.
Sprawa dotyczy interpretacji wydanej przez izbę skarbową w imieniu ministra finansów i późniejszej zmiany tych poglądów. Spółka, która zwróciła się do fiskusa o wyjaśnienia podatkowe, opisała, że działa w niej kilka organizacji związkowych reprezentujących interesy zatrudnionych, emerytów, osób świadczących na rzecz spółki pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej.
Organizacje związkowe funkcjonują w oparciu o przepisy ustawy o związkach zawodowych, a relacje pomiędzy spółką a tymi organizacjami uregulowane zostały w zawartym na mocy kodeksu pracy zakładowym układzie zbiorowym pracy. Wprowadzony został w nim m.in. zapis, zgodnie z którym zarząd zobowiązał się do pokrycia przez spółkę kosztów przejazdów i pobytu członków organizacji związkowych, wypełniających zadania statutowe.
Firma wyjaśniła, że z uczestnictwem w tych spotkaniach wiążą się pewne koszty, które można podzielić na koszty indywidualne udziału członka związku zawodowego w spotkaniu oraz koszty ogólne organizacji tych spotkań.
Do kosztów indywidualnych zaliczyć można koszty dojazdu, wyżywienia, noclegu, ewentualnie przyznanej diety. Za przykład kosztów ogólnych mogą posłużyć wydatki na wynajem sali, katering i inne tego rodzaju, których nie sposób przypisać do konkretnego uczestnika spotkania.
