Dyrektywa określa środki, jakie powinny być zapewnione we wszystkich państwach członkowskich, w celu ułatwienia obywatelom państw Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz członkom ich rodzin korzystania z uprawnień określonych przepisami unijnymi o swobodnym przepływie pracowników, czyli w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii.
Dyrektywa 2014/54/UE nakłada obowiązek wskazania instytucji, które będą realizowały zadania związane z:
- promocją równego traktowania mobilnych pracowników - w przypadku Polski będzie to Pełnomocnik Rządu ds. Równego Traktowania;
- monitorowaniem ograniczeń w zakresie swobodnego przepływu pracowników, zapewnianiem informacji, zlecaniem niezależnych badań, publikowaniem niezależnych raportów i rekomendacji oraz pełnienie funkcji punktu kontaktowego – w przypadku Polski będzie to minister właściwy ds. pracy, czyli Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej;
- zapewnienia niezależnego poradnictwa prawnego w zakresie uprawnień pracowników mobilnych UE - w przypadku Polski będzie to Państwowa Inspekcja Pracy.
