W stosunku do pracowników na stanowiskach kierowniczych należy stosować ostrzejsze kryteria oceny przyczyn uzasadniających wypowiedzenie (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 8 marca 1977 r., I PRN 17/77). Pracownikom tym stawiane są bowiem wyższe wymagania niż pozostałym. W szczególności powinni oni wykazywać się większą inicjatywą i operatywnością. Od dobrej organizacji pracy i sprawnego kierownictwa zależą w znacznej mierze wyniki działalności zakładu pracy lub efekty pracy komórki, którą kierują. Dlatego też ich zachowanie oceniane jest według ostrzejszych kryteriów (zob. wyrok SN z 18 października 1984 r., I PRN 138/84).
Zdolności przywódcze
Brak umiejętności niezbędnych do prawidłowego wykonywania obowiązków na stanowisku kierowniczym stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę (zob. wyrok SN z 1 października 1998 r., I PKN 363/98). Tak więc w pełni uzasadnione jest rozwiązanie umowy z pracownikiem nieprzydatnym zawodowo lub nieporadnym, który nie może sprostać swoim obowiązkom.
Uzasadnioną podstawę wypowiedzenia umowy o pracę osobie na stanowisku kierowniczym stanowi brak umiejętności przywódczych (zob. wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z 9 czerwca 2015 r., VIII Pa 150/14). Piastowanie stanowiska menedżerskiego wiąże się z dużą odpowiedzialnością. Umiejętności przywódcze są kluczowe w przypadku kierowników, którzy koordynują pracę podległej komórki. Zatem wykazywanie braku zdolności przywódczych, tak bardzo istotnych z punktu widzenia pracodawcy – a co za tym idzie problem z realizacją zadań zespołowych, mogą stanowić podstawę wypowiedzenia umowy osobie na stanowisku kierowniczym. Brak cech czy predyspozycji niezbędnych do zajmowania danego stanowiska są bowiem zarzutami, które należy uznać za uzasadnione przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę, jeśli tylko znajdą one rzeczywiste uzasadnienie w stanie faktycznym.
Organizacja i praca w zespole
Kierownicy muszą ponadto posiadać wystarczające umiejętności organizacyjne (zob. wyrok SN z 10 listopada 1999 r., I PKN 355/99). Ich brak może się przejawiać m.in. w niewykonywaniu zleconych zadań czy też opieszałości w realizacji obowiązków.
Osoba na stanowisku kierowniczym powinna również posiadać zdolność kooperowania i rozwoju komunikacji ze współpracownikami (zob. wyrok SN z 15 kwietnia 1999 r., I PKN 14/99). Dlatego też brak umiejętności pracy w zespole czy też umiejętności organizacyjnych stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku kierowniczym.
