W myśl przepisów ustawy z 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2017 r., poz. 38), poczynając od 1 października 2017 r. wiek emerytalny będzie wynosił w przypadku kobiet 60 lat, a w przypadku mężczyzn – 65 lat. Pierwszymi osobami, które będą mogły zakończyć aktywność zawodową w tym wieku, będą kobiety urodzone w 1957 r. oraz mężczyźni z rocznika 1952.
Zmiana przepisów ustawy emerytalnej od 1 października 2017 r. obejmie jednak więcej kwestii.
Dłuższa ochrona
Pracownicy, którzy 1 października 2017 r. będą objęci ochroną stosunku pracy wynikającą z art. 39 kodeksu pracy oraz osoby, które byłyby objęte taką ochroną, gdyby w tym dniu pozostawały w stosunku pracy, od tego dnia będą korzystać z ochrony stosunku pracy. Ochrona będzie trwała do osiągnięcia podwyższonego wieku emerytalnego – 62 lata dla kobiet i 67 lat dla mężczyzn.
Osoby te, po obniżeniu wieku od 1 października 2017 r., będą zatem nadal objęte ochroną przedemerytalną, aż do ukończenia podwyższonego wieku emerytalnego. Oznacza to, że w praktyce będą mogły korzystać z ochrony przedemerytalnej dłużej niż do ukończenia 60 lat w przypadku kobiety czy 65 lat – dla mężczyzny.
Pracownicy, którzy 1 października 2017 r. nie będą objęci ochroną stosunku pracy wynikającą z art. 39 k.p., a wiek emerytalny wynoszący dla kobiet 60 lat i dla mężczyzn 65 lat osiągną przed upływem 4 lat licząc od 1 października 2017 r., będą podlegali ochronie stosunku pracy przez 4 lata począwszy od tej daty. Ochrona będzie trwała do upływu tego okresu, choćby miało to przypadać po osiągnięciu wieku 60 lat przez kobietę i 65 lat przez mężczyznę.