Rozporządzenie ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (DzU z 2016 r., poz. 2292; dalej rozporządzenie) istotnie zmieniło i uporządkowało zasób wiadomości, które muszą znaleźć się w tym dokumencie wydawanym pracownikowi po zakończonym zatrudnieniu.
Do końca czerwca
Od nowego roku nie ma już przepisu, który nakazywał pracodawcom poświadczenie pracownikom pozostającym u nich nadal w zatrudnieniu zakończonych okresów pracy na umowie na okres próbny lub na czas określony zawartych w ciągu 24 miesięcy, począwszy od przyjęcia pierwszego z tych angaży. Ten obowiązek, wynikający z art. 97 § 1 kodeksu pracy, został zastąpiony dobrowolnością – przy nawiązaniu kolejnego stosunku pracy świadectwo za poprzednie okresy wydaje się pracownikowi tylko na jego wniosek, który złoży w postaci papierowej lub elektronicznej. Chodzi o zakończone umowy albo wszystkie okresy zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa. W takim przypadku szef ma wystawić dokument w ciągu 7 dni od złożenia wniosku.
Te przepisy te zadziałają wobec nowych angaży. Natomiast dla tych funkcjonujących w czasie wejścia w życie regulacji art. 22 ustawy z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców (DzU z 2016 r., poz. 2255) wprowadził przepisy przejściowe. Jeżeli 1 stycznia 2017 r. nie upłynął termin do wydania świadectwa na podstawie dawnych przepisów, pracodawca musi je wystawić za wszystkie zakończone na 1 stycznia 2017 r. okresy zaangażowania, za które pracownik nie dostał takich dokumentów. Ma na to czas do końca czerwca 2017 r.
O rodzicach
Istotne zmiany dotyczą także uzupełnienia treści świadectwa w związku z nowelizacją kodeksu pracy o uprawnieniach rodzicielskich z 24 lipca 2015 r. (DzU z 2015 r., poz. 1268), która weszła w życie 2 stycznia 2016 r. Obejmuje to dane o wykorzystaniu przez pracownika urlopu ojcowskiego, rodzicielskiego i wychowawczego, a także o tym, czy ma prawo jeszcze wziąć ten ostatni.
