Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku C-277/ 08 z 10 września 2009 r. zapewnił choremu pracownikowi z Hiszpanii prawo do urlopu. Podstawą rozstrzygnięcia była dyrektywa 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 4 listopada 2003 r. o niektórych aspektach organizacji czasu pracy.
W czym problem
Hiszpański pracownik złożył wniosek o urlop. Pracodawca go zaakceptował i wpisał do planu urlopów. Pech chciał, że kilka dni przed wypoczynkiem pracownik uległ wypadkowi. Przebywał na zwolnieniu lekarskim, więc nie wykorzystał zaplanowanego urlopu. Po powrocie do zdrowia złożył nowy wniosek o urlop, ale pracodawca go odrzucił bez uzasadnienia. Przepisy hiszpańskie nie regulowały takiej sytuacji, więc niezadowolony pracownik odwołał się do sądu.
Co orzekły sądy
Sąd hiszpański miał wątpliwości, czy pracodawca postąpił właściwie. W szczególności czy jego postępowanie było zgodne z zasadami wynikającymi z dyrektywy 2003/88/WE.
Trybunał Sprawiedliwości skrytykował działanie hiszpańskiego pracodawcy, który niesłusznie pozbawił pracownika urlopu. Trybunał uznał, że podwładny, który miał zaplanowany urlop, ale przed jego rozpoczęciem się rozchorował, musi mieć zapewnioną możliwość skorzystania z tego uprawnienia w innym terminie, niepokrywającym się ze zwolnieniem chorobowym.
Trybunał podkreślił, że każdy pracownik ma prawo do corocznego płatnego urlopu w wymiarze co najmniej czterech tygodni. To zasada wspólnotowego prawa socjalnego o szczególnym znaczeniu. Zapewnia ona pracownikowi odpoczynek i czas wolny. Tymczasem zwolnienie chorobowe ma inne cele, bo jest ono udzielane, aby umożliwić choremu powrót do zdrowia. Dlatego – zdaniem Trybunału – jeśli pracownik nie chce korzystać z urlopu w trakcie zwolnienia chorobowego, urlop powinien być mu udzielony w innym terminie.