Dotychczas kodeks pracy ograniczał czas zatrudnienia pracownika na czas określony wyłącznie od strony liczby kolejno zawieranych umów – trzecia tego typu umowa z mocy prawa była umową na czas nieokreślony. Od 22 lutego 2016 r. dopiero czwarta umowa stanie się bezterminowa. Jednocześnie wprowadzono ograniczenie łącznego okresu zatrudnienia na umowach terminowych do 33 miesięcy. Łącznie więc z angażem na okres próbny, który może poprzedzić m.in. umowę na czas określony, będzie można zatrudnić pracownika na umowie (umowach) terminowych maksymalnie na trzy lata.
Utrzymano przy tym zasadę, że przedłużenie czasu trwania umowy jest równoznaczne z zawarciem kolejnej umowy na czas określony. Datę początkową umowy wyznacza w tym przypadku dzień, w którym pierwotnie umowa miała się rozwiązać.
Wyjątki od reguły
Tak jak dotychczas ograniczenia w zawieraniu kolejnych umów terminowych nie obejmą umów w celu zastępstwa pracownika.
Ograniczeń nie będzie również w przypadku zatrudniania przy pracach sezonowych oraz dorywczych. Usunięto natomiast możliwość zawierania bez limitów umów o pracę na zadania realizowane cyklicznie.
W związku z usunięciem z katalogu rodzaju umów o pracę umowy na czas wykonywania określonej pracy k.p. dopuszczać będzie zawieranie bez ograniczeń ilościowych i czasowych umów terminowych w celu wykonywania pracy na okres kadencji – tj. przez czas pełnienia danej funkcji przez pracownika (np. urzędnika, członka organu pochodzącego z wyboru).
