Unijny znak towarowy – przystępniej i przejrzyściej

1 października 2017 r. zaczęło obowiązywać rozporządzenie 2017/1001 z 14 czerwca 2017 roku w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (dalej: rozporządzenie). Dotychczasowe rozporządzenie 207/2009 z 26 lutego 2009 w sprawie znaku towarowego UE utraciło moc.

Wejście w życie rozporządzenia wiąże się z wprowadzeniem zmian w regulacji dotyczącej unijnych znaków towarowych. Część zmian jest w rozporządzeniu, natomiast w pozostałym zakresie są one w:

- rozporządzeniu wykonawczym 2017/1431 z 18 maja 2017 r. określającym szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia 207/2009 w sprawie znaku towarowego UE,

- rozporządzeniu delegowanym 2017/1430 z 18 maja 2017 r. uzupełniającym rozporządzenie 207/2009 w sprawie znaku towarowego UE.

Te dwa ostatnie rozporządzenia funkcjonują obok rozporządzenia i są też bezpośrednio stosowane. Zmienione przepisy dają przedsiębiorcom szersze możliwości ochrony unijnych znaków towarowych, a także precyzują i uzupełniają regulacje dotyczące postępowań związanych z tymi prawami wyłącznymi, w tym postępowań zgłoszeniowych, sprzeciwowych, unieważnionych oraz dotyczących wygaśnięcia praw do znaku.

Jedną z istotniejszych zmian jest zniesienie wymogu tzw. graficznej przedstawialności znaku. Do tej pory, aby skutecznie zgłosić oraz zarejestrować unijny znak towarowy konieczne było przedstawienie go w zgłoszeniu w formie graficznej, czyli tak, aby możliwa była wzrokowa percepcja znaku (Sąd Najwyższy w wyroku z 22 lutego 2007 roku, III CSK 300/06).

Nowe przepisy dopuszczają przedstawienie znaku towarowego w dowolnej formie, z wykorzystaniem ogólnie dostępnej techniki, o ile zgłoszony znak może zostać odtworzony w rejestrze w sposób jasny, precyzyjny, samodzielny, łatwo dostępny, zrozumiały, trwały i obiektywny, tak aby było możliwe dokładne ustalenie, co stanowi przedmiot ochrony. Przykładowo, zanim nowe przepisy zaczęły być stosowane, zgłoszenie i zarejestrowanie dźwiękowego znaku towarowego wymagało załączenia do zgłoszenia jego zapisu w formie np. nut lub spektrogramu. Obecnie wystarczające jest załączenie do zgłoszenia znaku dźwiękowego pliku w formacie mp3. Nowe przepisy wprowadziły również nową kategorię - znaki multimedialne. W ich przypadku konieczne będzie załączenie do zgłoszenia pliku w formacie mp4.

Obecnie możliwe jest zgłaszanie i rejestrowanie w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej („EUIPO") np. rodzajów znaków towarowych:

- znaku słownego - składa się ze słów lub liter, cyfr oraz innych standardowych znaków typograficznych (bez elementów graficznych),

- znaku graficznego – czyli takiego, w którym użyto niestandardowych znaków, stylizacji lub grafiki (możliwe jest również zgłoszenie znaku słowno-graficznego, tj. zawierającego elementy słowne, jak i graficzne),

- znaku przestrzennego – składa się z kształtu trójwymiarowego lub obejmującego taki kształt, np. kształt opakowań produktu lub kształt samego produktu (znak taki przedstawia się poprzez złożenie w EUIPO reprodukcji graficznej kształtu, w tym obrazów wygenerowanych komputerowo),

- znaku pozycyjnego - dotyczy specyficznego sposobu nałożenia lub umieszczenia znaku na produkcie,

- znaku stanowiącego wzór, tj. składającego się wyłącznie z regularnie powtarzających się elementów,

- znaku towarowego będącego kolorem – składa się z jednego koloru lub kombinacji barw,

- znaku dźwiękowego,

- znaku ruchomego,

- naku multimedialnego,

- znaku holograficznego.

Zniesienie wymogu graficznej przedstawialności znaku powinno ułatwić przedsiębiorcom zgłaszanie znaków, w szczególności dźwiękowych oraz ruchomych, z uwagi na możliwość złożenia wraz ze zgłoszeniem plików audiowizualnych je przedstawiających.

Nowością jest wprowadzenie nieznanej kategorii znaku, a mianowicie unijnego znaku certyfikującego. Ten rodzaj znaku jest znany przedsiębiorcom w polskim porządku prawnym jako wspólny znak towarowy gwarancyjny. Znak taki jest nośnikiem informacji dla klienta, iż przykładowo jakość, czy sposób produkcji wyrobu zostały potwierdzone przez niezależną od producenta jednostkę certyfikującą, a jego produkcja jest nadzorowana. Unijne znaki certyfikujące mają na celu umożliwienie odróżnienia na rynku towarów lub usług, które zostały certyfikowane przez właściciela znaku pod względem np. materiału, sposobu produkcji lub świadczenia usług, jakości, dokładności od innych towarów i usług dostępnych na rynku, które nie są certyfikowane. Znak ten odnosi się zatem do gwarancji konkretnych cech niektórych towarów lub usług.

Każda osoba fizyczna lub prawna może od 1 października zgłosić unijny znak certyfikujący w EUIPO, pod warunkiem, że taka osoba nie prowadzi działalności gospodarczej obejmującej dostarczanie towarów lub usług tego samego rodzaju co towary i usługi certyfikowane. Aby skutecznie zarejestrować unijny znak certyfikujący przedsiębiorca zobowiązany jest do złożenia w EUIPO regulaminu używania unijnego znaku certyfikującego. Regulamin używania powinien wskazywać osoby uprawnione do używania znaku, właściwości, które mają być certyfikowane znakiem, sposób ich badania przez organ certyfikujący oraz sposób nadzorowania.

—Karina Zielińska, adwokat, Marek Oleksyn, radca prawny z CMS

Znaki i Patenty

Pozostało 92% artykułu

2 / 3

artykułów

Czytaj dalej. Subskrybuj