W 2009 roku Komisja Europejska nałożyła na amerykańskiego producenta mikroprocesorów, spółkę Intel, grzywnę w wysokości 1,06 mld EUR za nadużywanie pozycji dominującej na rynku procesorów x86.
Komisja uznała, że spółka Intel zajmowała pozycję dominującą z tego względu, iż posiadała wynoszący około 70% lub więcej udział w rynku oraz że wejście na rynek konkurentów i ich ekspansja na tym rynku były nadzwyczaj utrudnione z uwagi na konieczność poczynienia niemożliwych do odzyskania inwestycji związanych z pracami badawczo-rozwojowymi, własnością intelektualną i urządzeniami produkcyjnymi.
Według Komisji nadużycie polegało na stosowaniu przez spółkę Intel szeregu środków wobec jej własnych klientów (producentów komputerów) oraz europejskiego dystrybutora urządzeń mikroelektronicznych Media-Saturn-Holding. Spółka Intel udzielała rabatów czterem wiodącym producentom komputerów (Dell, Lenovo, HP i NEC), pod warunkiem że będą oni nabywać od niej wszystkie lub prawie wszystkie procesory x86. Spółka Intel wypłacała także określone kwoty spółce Media-Saturn w zamian za to, aby spółka ta sprzedawała wyłącznie komputery wyposażone w procesory x86 wytwarzane przez Intel. Według Komisji owe rabaty i płatności zapewniły lojalność czterech producentów i spółki Media-Saturn, i tym samym znacznie ograniczyły zdolność konkurentów spółki Intel do nawiązania konkurencji w oparciu o zalety wytwarzanych przez nich procesorów x86. Zachowanie antykonkurencyjne spółki Intel przyczyniło się zatem do ograniczenia różnorodności oferty skierowanej do konsumentów, a także do zmniejszenia skłonności do wprowadzania innowacji.
Intel wniósł do Sądu Unii Europejskiej skargę na decyzję Komisji, ale została ona w całości oddalona. Spółka odwołała się, więc do Trybunału Sprawiedliwości, podnosząc, iż Sąd UE dopuścił się w naruszenia prawa, nie badając spornych rabatów w świetle wszystkich okoliczności sprawy.
W wydanym w czwartek wyroku Trybunał przypomniał, że Sąd UE potwierdził argumentację Komisji, zgodnie z którą rabaty lojalnościowe przyznawane przez przedsiębiorstwo zajmujące pozycję dominującą są, z racji samej swej natury, w stanie ograniczać konkurencję, tak że nie jest konieczne analizowanie wszystkich okoliczności sprawy ani w szczególności przeprowadzenie testu AEC (znanego w języku angielskim pod nazwą „as efficient competitor test").
