Natomiast zgodnie ze znaczeniem nadanym mu w Kodeksie cywilnym oznacza zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Ustawodawca przewiduje również, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w jego skład chyba, że co innego wynika z konkretnej czynności prawnej albo przepisów szczególnych.
W tym kontekście warto przyjrzeć się bliżej temu, jakie praktyczne problemy mogą pojawiać się przy czynnościach prawnych dotyczących przedsiębiorstw. Ich zbycie wymaga co najmniej formy pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. W skład przedsiębiorstwa wchodzić mogą w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo, własność nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu lub dzierżawy, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych, koncesje, licencje, patenty, czy majątkowe prawa autorskie.
Orzecznictwo wielokrotnie wypowiadało się na różne tematy związane z problematyką zbycia przedsiębiorstwa. Sąd Apelacyjny w Warszawie (wyrok z 18 listopada 2016 r., I ACa 1788/15) uznał, że art. 552 Kodeksu cywilnego (dotyczący umów związanych z przedsiębiorstwem) zawiera domniemanie, że wszystko, co stanowi zespół składników przedsiębiorstwa jest co do zasady objęte umową zbycia nieruchomości. Wystarczy stwierdzenie w umowie, że przedmiotem czynności prawnej jest przedsiębiorstwo, z jednoczesnym wskazaniem elementów pozwalających na jego identyfikację (nazwa przedsiębiorstwa). Tak więc w samej umowie zbycia przedsiębiorstwa nie muszą być wymienione wszystkie składniki wchodzące w skład przedsiębiorstwa, aby weszły do majątku nabywcy. Konieczne jest wyraźne i precyzyjne wskazanie tych składników, które w skład przedsiębiorstwa nie wchodzą. Warto o tych konsekwencjach pamiętać, gdy zbywa się przedsiębiorstwo, aby „niechcący" nie sprzedać czegoś, czego sprzedać się nie chce. Nie budzi wątpliwości, że zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować te składniki, które w przeważającym zakresie determinować będą funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa.
Ocena, które składniki tę funkcję determinują zależy od okoliczności. Sąd Apelacyjny w Katowicach wskazuje (wyrok z 11 maja 2016 r., I ACa 1111/16), że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników przedsiębiorstwa przy zawarciu umowy zbycia nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę zbywanego przedsiębiorstwa. Tak więc pomimo swobody umów, która też obejmuje strony zawierające umowę zbycia przedsiębiorstwa, zbyt daleko idące byłoby uznanie, że strony mogą zupełnie uznaniowo określać, co wchodzi w zakres zbywanego przedsiębiorstwa, a co nie. Sądy odwołują się do konstatacji, że czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako większej całości. WSA w Poznaniu uznał (wyrok z 21 kwietnia 2010 r., I SA/Po 132/10), że brak nieruchomości w przekazywanym majątku nie wpływa na funkcjonalne związki pomiędzy pozostałymi składnikami pozwalającymi na prowadzenie działalności handlowej.
