- prowadzący instalację nie wystąpił z wnioskiem, o którym mowa w art. 215 ust. 4 pkt 2 lub art. 216 ust. 3 p.o.ś. (konieczność zmiany pozwolenia zintegrowanego).
Wezwanie do naprawy sytuacji
Jeżeli eksploatacja instalacji jest prowadzona z naruszeniem warunków pozwolenia, innych przepisów ustawy lub ustawy o odpadach, to przed wydaniem decyzji o cofnięciu lub ograniczeniu pozwolenia organ wzywa prowadzącego instalację do usunięcia naruszeń w oznaczonym terminie.
P.o.ś. nie rozstrzyga w jakiej formie organ dokonuje wezwania. W wyroku z 23 lutego 2016 r.; II OSK 2771/15 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że nie ma podstaw, aby wezwaniu nadawać formę decyzji administracyjnej. NSA stwierdził, że wezwanie prowadzącego instalację do usunięcia w oznaczonym terminie naruszeń – jako etap procedury zmierzającej do wydania decyzji o cofnięciu lub ograniczeniu pozwolenia (orzeczenia kończącego postępowanie) – nie może przybrać formy decyzji administracyjnej.
Są wątpliwości
Pogląd NSA jest kontrowersyjny. K. Gruszecki podnosi w komentarzu do art. 195 p.o.ś: „Zważywszy, że wezwanie do usunięcia naruszeń jest jednoznaczne z zakończeniem postępowania wyjaśniającego i przyjęciem przez organ administracji, że podmiot korzystający ze środowiska naruszył obowiązujące w tym zakresie przepisy, czego konsekwencją jest wyznaczenie przez organ administracji terminu do usunięcia naruszeń, należy przyjąć, że odbędzie się to w formie decyzji administracyjnej (...).".
Pogląd, że wezwanie do usunięcia naruszeń stanowi etap procedury zmierzającej do wydania decyzji w przedmiocie cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia jest jedynie wyrazem pozaprawnej kwalifikacji. W art. 104 § 1 k.p.a. ustanowiono domniemanie załatwienia sprawy przez wydanie decyzji. Art. 195 ust. 2 p.o.ś. ma charakter sankcyjny, gdyż wezwanie do usunięcia naruszeń stanowi efekt stosowania prawa materialnego i nakłada na stronę obowiązek działania. Wezwanie do usunięcia naruszeń stanowi rozstrzygnięcie władcze. Wynika z niego, że zdaniem organu administracji doszło do naruszeń i że konieczne jest wezwanie strony do ich usunięcia. Tym samym takie wezwanie kształtuje obowiązki strony prowadzącej instalację, albowiem w braku dostosowania się strony do wezwania organ może cofnąć pozwolenie bez odszkodowania. Niewykonanie obowiązku, tj. nieusunięcie naruszeń w terminie – niesie za sobą najdalej idące skutki, na czele z unicestwieniem działalności gospodarczej. Co więcej, decyzji cofającej albo ograniczającej pozwolenie może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności. Dlatego potrzeba ochrony interesu strony gwarantuje jednostce wykonywanie administracji publicznej w formie decyzji administracyjnych.
Co można domniemywać
NSA wskazał, że z uwagi na zasadę legalizmu działania władzy publicznej nie można domniemywać kompetencji organu do załatwienia sprawy decyzją na etapie wezwania. Z poglądem tym nie sposób się zgodzić z ww. względów. Ponadto, nawet gdyby można było zasadnie podnosić obowiązek respektowania zasady legalizmu, to z pewnością jest ona podrzędna wobec fundamentalnej zasady demokratycznego państwa prawnego i wynikającej z niej ochrony interesu jednostki.
