Tak uznał Sąd Najwyższy w uchwale z 18 listopada 2015 r., III CZP 69/15.
Sąd rejonowy rozpoznający sprawę z powództwa spółki akcyjnej przeciwko spółce z o.o. o zapłatę, działając na podstawie art. 248 kodeksu postępowania cywilnego (k.p.c.), wezwał notariusza do przedstawienia – w terminie trzech dni – wypisu aktu notarialnego dotyczącego nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników pozwanej spółki z o.o. Dokument ten stanowił bowiem według sądu rejonowego dowód pozwalający na ustalenie statusu prawnego strony pozwanej, co miało znaczenie dla dalszego toku sprawy.
Notariusz odmówił przedstawienia tego aktu. Powołał się przy tym na art. 110 ustawy z 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie (p.n.) stanowiący, iż wypisy aktu notarialnego wydaje się stronom aktu lub osobom, dla których zastrzeżono w akcie prawo otrzymania wypisu, a także ich następcom prawnym. Jednak za zgodą stron lub na podstawie prawomocnego postanowienia właściwego sądu okręgowego wypis aktu notarialnego może być wydany również innym osobom. Sąd rejonowy po ponowieniu wezwania i kolejnej odmowie skazał notariusza na grzywnę.
Notariusz wniósł zażalenie. Sąd okręgowy podczas rozpoznawania sprawy powziął wątpliwości dotyczące stosunku art. 110 i 111 p.n. do art. 248 k.p.c., a także granic tajemnicy zawodowej notariusza i przedstawił Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia następujące zagadnienie prawne: czy można uznać, iż notariusz jest „każdym", na którym ciąży obowiązek przedstawienia na zarządzenie sądu w wyznaczonym miejscu i terminie dokumentu – odpisu z aktu notarialnego znajdującego się w jego posiadaniu, a sporządzonego w ramach wykonywanego zawodu, względnie czy regulacje zawarte w art. 110 i 111 p.n. stanowią lex specialis w stosunku do art. 248 k.p.c., który w odniesieniu do notariusza nie ma zastosowania w tej sytuacji.
Sąd Najwyższy podjął uchwałę, w myśl której obowiązek przedstawienia dokumentu, przewidziany w art. 248 § 1 k.p.c., dotyczy także notariusza i obejmuje sporządzane przez niego akty notarialne.