Gośćmi spotkania prowadzonego przez Marikę Kuźmicz, historyczkę specjalizującą się w polskiej sztuce awangardowej lat 70. XX wieku będą: Józef Robakowski, artysta i współzałożyciel Warsztatu Formy Filmowej oraz Mariusz „Wilk” Wilczyński, twórca filmów animowanych i teledysków. Wspólnie rozważać będą, jaki wpływ na rozwój powojennego kina awangardowego w Polsce wywarła sztuka Katarzyny Kobro i Władysława Strzemińskiego.

Wieczór rozpocznie pokaz „Powidoków”, czyli ostatniego filmu Andrzeja Wajdy. Jego bohaterem jest Władysław Strzemiński (w tej roli Bogusław Linda), malarz, teoretyk sztuki i pedagog, a jednocześnie czołowy przedstawiciel awangardy w latach 20. i 30. XX wieku. Strzemiński wykładał w łódzkiej ASP historię sztuki, podstawy kompozycji i zasady nowoczesnej typografii, ale nie prowadził pracowni malarstwa.

Jeden z ostatnich żyjących jego uczniów – Stanisław Fijałkowski, malarz i  grafik – opowiadał wielokrotnie w wywiadach o wykładach Strzemińskiego, w czasie których rysował on kredą na tablicy, nie wspierając się nawet o kule, a także, że gdy jeździł tramwajem - nigdy nie siadał - tylko stawał oparty na przednim pomoście za konduktorem. Zaś jego korekty były oszczędne, niemal pozbawione słów. „Na pierwszym plenerze próbował mnie naprowadzić na zasady widzenia impresjonistycznego - i to mu się udało” – zwierzył się w jednym z wywiadów Fijałkowski. – „Mieliśmy też takie ćwiczenie: kwadratową kartkę papieru - 15 na 15 centymetrów, trzeba było podzielić na trzy części maksymalnie ze sobą skontrastowane za pomocą pionów i poziomów. Potem kreska i kolory. Jak się nauczysz kontrastować, to umiesz uporządkować elementy. Strzemiński rozmawiał i pokazywał błędy”.

„Powidoki” przypominają Strzemińskiego w ostatnim okresie jego życia, po rozstaniu z Katarzyną Kobro, kiedy traci pracę na łódzkiej ASP sprzeciwiając się estetyce socrealizmu i osuwa się stopniowo w niebyt.

Po emisji „Powidoków” przypomniane zostaną zdigitalizowane przez NInA filmy Stanisława Fijałkowskiego (m.in. „Koda”, „Nauka o proporcjach”, „Poniżenia i tajemnice”), a następnie zrealizowane przez legendarną grupę Warsztat Formy Filmowej  – m.in. „Kompozycje przestrzenne Katarzyny Kobro” Józefa Robakowskiego i „Konstruktywizm w Polsce” Ryszarda Waśki.