Przebadany budynek znajduje się na terenie grodziska, którego wiek archeolodzy określili wstępnie na X stulecie. Wcześniejsze badania w tym miejscu odbyły się 40 lat temu — w ich wyniku badacze zbadali konstrukcję wału grodu.

Wykopaliska poprzedzono badaniami geofizycznymi, pomogły wytypować miejsce wykopalisk. Naukowcy natrafili tam na fragment budynku oraz szalowanej drewnem piwnicy — wewnątrz znajdowało się mnóstwo zabytków sprzed tysiąca lat, między innymi fragmenty naczyń ceramicznych, noże, krzesiwo, groty strzał, okucie z brązu, fragment obucha topora, szklane paciorki i gliniany przęślik.

Znalezisko przetrwało do naszych czasów tylko dlatego, że budowla uległa spaleniu. Trudno jednak ustalić, w jakich okolicznościach to nastąpiło. Samo grodzisko zostało mocno rozmyte i zniwelowane przez wylewy Wisły i działalność rolniczą.

Teraz naukowcy wykonają analizy archeobotaniczne. Dzięki nim będzie możliwe odtworzenie składu gatunkowego niezwykłego zbioru i poznanie diety wczesnośredniowiecznych mieszkańców grodu. Natomiast dzięki pobranym próbkom węgla oraz szczątków botanicznych badacze sprecyzują za pomocą metody datowania radiowęglowego (C14) dokładny okres funkcjonowania odkrytego budynku.

—pap, Nauka w Polsce