Oman jest krajem słabo rozpoznanym pod względem archeologicznym, regularne wykopaliska rozpoczęły się w tym kraju dopiero w latach 70. XX wieku.
Miejsce wykopalisk zaproponowała polskim specjalistom omańska służba starożytności, z uwagi na to, że dotąd nie było ono objęte żadnymi badaniami archeologicznymi. Dlatego archeolodzy rozpoczęli od inwentaryzowania widocznych w terenie obiektów architektonicznych i sporządzenia wstępnego planu obszaru.
- Odnotowaliśmy konstrukcje z różnych okresów, od neolitu do średniowiecznych. Szczególnie interesujące są dwie wieże stojące przy wejściu do badanej przez nas doliny, które być może pełniły funkcję obronną — wyjaśnia kierujący pracami prof. Piotr Bieliński.
Teraz archeolodzy z Uniwersytetu Warszawskiego skupią się na rozpoznaniu cmentarzyska okrągłych kamiennych grobowców o średnicy około 10 m, które w pierwotnej postaci miały formę wieży. Wiek tych konstrukcji wstępnie oszacowano na 5 tys. lat. Badacze będą również poszukiwać pozostałości osad, które należy łączyć z czasem funkcjonowania cmentarzyska. Zdaniem badaczy, te najstarsze osiedla są przykryte ruinami późniejszych zabudowań.
Badany przez Polaków region — górska dolina — pełnił ważną rolę w starożytnym handlu, o czym świadczy położenie na szlaku lądowym w połowie drogi pomiędzy Zatoką Perską a Oceanem Indyjskim. Ze starożytnej krainy Magan (identyfikowanej z dzisiejszym Omanem) importowano do Mezopotamii miedź — wiadomo to na podstawie mezopotamskich źródeł pisanych.