Jaskinia, a zarazem stanowisko archeologiczne w Pont d'Arc we Francji, w departamencie Ardeche, była odwiedzana przez ludzi prehistorycznych w dwóch okresach: 37–33,5 tys. oraz 31–28 tys. lat temu. Ustalono to na podstawie analizy 171 próbek węgla drzewnego pobranych w tej grocie. We wszystkich próbkach węgiel drzewny pochodził z drewna sosnowego. Próbki analizowało niezależnie wielu badaczy z Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS).
W jaskini odnaleziono także wiele śladów ognisk. Część z nich rozpalano specjalnie w celu uzyskania węgli drzewnych, a konkretnie – sosnowych.
– Na wizerunku jednego z koni, namalowanych w jaskini, zachowała się smuga proszku z sosnowego węgla, roztarta palcem malarza – podkreśla Jean-Michel Geneste, francuski generalny konserwator dziedzictwa archeologicznego.
W jaskini pod ścianami, na których malowano obrazy, pozostały także kopczyki sosnowego węgla drzewnego.
Jednak badacze podkreślają, że wprawdzie zostawia on bardzo wyraźny, czarny ślad, ale używanie sosny do sporządzania barwnika nie musi świadczyć o wyjątkowym upodobaniu ówczesnych ludzi do tego drzewa. Ich zdaniem świadczy raczej o panującym wtedy klimacie, chłodnym i suchym, a właśnie taki klimat sosna znosi bardzo dobrze.