Zarys terenu został utrwalony na kamiennej płytce długości 5 cm. Płytka jest przełamana, dwa fragmenty pasują do siebie, trzeciego brakuje.
Odkrycia dokonano podczas wykopalisk na terenie rolniczej osady z końca epoki kamienia w miejscowości Vasagard. Archeolodzy odkopywali tam grób w obrębie osady, właśnie w nim znajdował się ten zabytek.
Kierujący wykopaliskami dr Flemming Kaul z Duńskiego Muzeum Narodowego określił jego wiek na 2900–2700 lat przed Chrystusem. Mapa przedstawia szczegóły topograficzne okolicy Vasagard w tamtej epoce. Widać na niej siatkę pól uprawnych.
Pierwsi ludzie pojawili się na tej bałtyckiej wyspie około 3500 lat p.n.e. Mieszkali w drewnianych chatach, uprawiali pszenicę, jęczmień, bób, groch i len, z którego robili tkaniny na ubrania. – To nie są przypadkowe wyżłobienia, niektóre linie przypominają kłosy zboża i liście roślin. Poza tym na kamieniu widać złożoną siatkę wyrytych linii. Jesteśmy zgodni co do tego, że jest to topografia terenu utrwalona w kamieniu. Widzę na tej mapie prawdziwe, ale także symboliczne krajobrazy – mówi dr Flemming Kaul portalowi livescience.com
Według badaczy z Duńskiego Muzeum Narodowego, w centrum kamienia przedstawione jest pole zboża, a otaczające go pola są zaorane i gotowe do siewu. Inne znaki zostały przez archeologów zinterpretowane jako płoty, drzewa i ścieżki.