Wprawdzie nie są to odkrycia na miarę spektakularnych przedstawień z jaskini Lascaux we Francji, gdzie na ścianach widnieją setki zwierząt z epoki lodowej, ale jednak są w naszym kraju dawne wizerunki wykute na skałach - donoszą o tym polscy badacze na łamach pisma "Rock Art Research".

Naukowcy długo sądzili, że Polska i Holandia to jedyne europejskie kraje pozbawione sztuki naskalnej. Maciej Grzelczyk i Krzysztof Rak z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz Michał Jakubczak z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN w Warszawie podjęli się po raz pierwszy zebrania w jednej publikacji wszystkich informacji na ten temat.

Najstarsze potwierdzone na polskich ziemiach znaki pozostawiona na skałach przez ludzi pochodzą z pradziejowej kopalni krzemienia pasiastego w Krzemionkach (woj. świętokrzyskie). Kopalnie były tam eksploatowane w okresie neolitu i wczesnej epoki brązu (ok. 3900-1600 lat p.n.e.). Archeolodzy w okresie międzywojennym natknęli się w dwóch podziemnych komorach na piktogramy, które powstały w wyniku celowego wytarcia sadzy pozostawionej zapewne przez pochodnię. Według badaczy widniały na nich wizerunki odcisków stóp oraz sztyletu. Niestety nie dotrwały do naszych czasów, bo lokalna społeczność zniszczyła je w wyniku nielegalnego pozyskiwania wapienia. Również z kopalni w Krzemionkach pochodzi odkryte w późniejszych czasach wyobrażenie uznawane przez część badaczy za boginię matkę. Obecnie jest to logotyp Muzeum w Krzemionkach.

Ze wsi Kontrewers (woj. świętokrzyskie) pochodzi wyryte na kamieniu przedstawienie dwóch ludzi - być może mężczyzny i kobiet, albo diabłów, bo obie postaci mają wyraźnie zarysowane rogi. Pod stopami postaci żeńskiej widoczny jest kształt półksiężyca, a obie zdają się grać na fletach. Niestety naukowcy nie są w stanie oszacować ich wieku. Najwięcej przedstawień sztuki naskalnej w Polsce pochodzi z obszaru Tatr. Jednak wszystko wskazuje, że pochodzą z czasów historycznych - w sumie naliczono ponad 50 stanowisk z różnego rodzaju znakami wyrytymi na ścianach skalnych. Najstarsze pochodzi z XVI w. Uważa się, że są to znaki pozostawione przez pasterzy, górników i. poszukiwaczy skarbów w XVI-XVIII w. Są to przede wszystkim znaki geometryczne - koła, krzyżujące się linie, strzałki, podpisy ich twórców czy przedstawienia ludzkie. Najwięcej z nich znajduje się w Dolinie Kościeliskiej.

Wizerunki na skale znane są też z Wilkowic ze Skały Czarownic (woj. śląskie). Widoczne są na niej przedstawienia okręgu oraz dwóch krzyży wykonane - zdaniem autorów artykuł - za pomocą metalowych narzędzi. W ich opinii krzyże wyryli protestanci w czasach kontrreformacji (zapewne w XVII w.), kiedy ci odprawiali msze w tzw. leśnych kościołach.