Wczorajsza opinia rzecznika generalnego Yves'a Bota w sprawie C-30/17 dyrektor Izby Celnej w Poznaniu przeciwko Kompanii Piwowarskiej jest istotnym argumentem w sporach o opodatkowanie piw smakowych. Jeżeli Trybunał Sprawiedliwości podzieli tę opinię, to wyrok będzie potwierdzeniem stanowiska zajmowanego dotychczas przez polskie sądy administracyjne. Wynika z niego, że cukier dodany po zakończeniu procesu fermentacji nie może być uznany za składnik ekstraktu brzeczki podstawowej. Nie powinien być więc uwzględniony w podstawie opodatkowania akcyzą. Stanowią tak wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z listopada 2015 r. (I GSK 398/15, I GSK 510/15, I GSK 542/15, I GSK 580/15, I GSK 581/15, I GSK 582/15, I GSK 583/15, I GSK 584/15). Taka wykładnia potwierdziłaby pogląd, na który eksperci akcyzowi zwracali uwagę już wcześniej, posługując się jaskrawym przykładem, że np. dodawana do bazy piwnej lemoniada nie powinna podlegać opodatkowaniu akcyzą. Korzystny wyrok stanowiłby podstawę do zwrotu nadpłaconego podatku m.in. krajowym browarom produkującym piwa smakowe. Miejmy nadzieję, że fiskus nie uchroni się przed zwrotem nienależnie (niezgodnie z prawem UE) zapłaconego podatku. Należy jednak mieć na uwadze uchwałę całej Izby Gospodarczej NSA z 2011 r. (I GPS 1/11). Składający wniosek o zwrot nadpłaty podatku akcyzowego powinien przeanalizować, czy poniósł rzeczywisty ciężar ekonomiczny (cokolwiek to znaczy) nadpłaconego podatku. Nie jest też wykluczone, że wydana zostanie nowa uchwała w sprawie nadpłaty od napojów alkoholowych (lub innych niż energia elektryczna wyrobów akcyzowych), która – w przeciwieństwie do uchwały I GPS 1/11 – nie będzie czyniła iluzorycznymi instytucji odzyskania nienależnie zapłaconego podatku.

Autor jest adwokatem, doradcą podatkowym w Kancelarii Ożóg Tomczykowski.